#အသိစိတ္တို႔ ျပန္ကပ္လာျပီး
မ်က္စိအစံုကို ျပန္ဖြင့္လိုက္ေတာ့......
အစိမ္းသက္သက္ မ်က္နွာက်က္တစ္ခု
ဘယ္ေရာက္ေနျပန္တာလဲ?
ေသခ်ာျပန္စဥ္းစားလိုက္ေတာ့မွ
Arr......ဒါငါ့အိပ္ခန္းပဲ
အာ......အာ့ဆိုခုJapanမွာေပါ့
စဥ္းစားရင္းနက္ကပင္
ဟိုကေလးက စိတ္ထဲျပန္ေရာက္လာျပန္ျပီ
"လခြမ္းနဲ႔မွပဲ အိပ္မက္ႀကီးလား"
ဘာလားပဲဟ!
ခုနက အိပ္မက္ႀကီးဆို ကေလးကလည္း ကြ်န္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာပဲ ရွိတာလားး
ဒါေပမယ့္......
အိပ္မက္လိုလည္း မဟုတ္ျပန္ဘူး
အဲ့ထဲက အျဖစ္အပ်က္ေတြအားလံုးက တိက်လြန္းေနတယ္
အထူးသျဖင့္ ဟိုကေလး...
အရာရာ အေသးစိတ္ျမင္ေနရတာ
ပန္းနုေရာင္သန္းေနတဲ့ ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးေတြ
မ်က္ဝန္းေမွးေမွးေလးး
နွင္းဆီဖူးႏႈတ္ခမ္းအစံု
ကေလး
က်ြန္ေတာ့္အတြက္ ဓာတ္ပံုရိုက္ထားသလို အသိဥာဏ္ထဲမွာ မွတ္မိေနတယ္
က်ြန္ေတာ္ angelလား humanလား မသိေပမယ့္ "ကေလး" လို႔ပဲ နာမည္ေပးလိုက္တယ္
ျပီးေတာ့
တစ္ခါမွ မခံစားဘူးေသးတဲ့ ခံစားခ်က္တစ္ခု...
အဲ့ကေလးကို ေတြ႕လိုက္ ရေတာ့ က်ြန္ေတာ့္ရဲ႕ ဝဲဘက္ ရင္ အံုနားက
ေႏြးခနဲ ျဖစ္သြားတယ္
က်ြန္ေတာ္ တြဲခဲ့ဖူးတဲ့ ladyေလးေတြအားလံုးနဲ႔ မျဖစ္ခဲ့တဲ့ feeling ေႏြးေႏြးေလး
"ပိုင္ဆိုင္ခ်င္တယ္"
"အဲ့ဒါထက္ တစ္ဘဝလံုးစာ အတြက္ ေစာင့္ေရွာက္ေပးခ်င္တယ္"
"အဲ့ဒါထက္ ႏူးညံ့လြန္းလို႔ မတို႔ရက္ မထိရက္ဘဲ ရင္ခြင္ထဲမွာဘဲ သိမ္းထားခ်င္တယ္"
ကေလးနဲ႔ ခံစားခ်က္က hyungနဲ႔လည္း မတူျပန္
hyungနဲ႔က
အဲ့ဒါေတြအားလံုးကိုၿခံဳစဥ္းစားလိုက္ ရင္ ဘယ္လိုမွ အိပ္မက္မျဖစ္နိုင္ ဘူးေလ
