Ben deli değildim ve psikoloğa gitmek filanda istemiyordum , gördüklerim tamamiyle gerçekti. Ama nedense hiç kimseye inandıramıyordum. Psikoloğa gittiğimde benimle dalga geçecekti doktor; '' evet senin gördüklerin gerçek anlıyorum seni canım şimdi yat uzan ve sakinleş '' söyleyecekleri hep bunun gibi alaycı sözler olacak ve beni deli yerine koyacaklar ... Herzamanki klasik sözler işte ..... GİTMEYECEĞİM !!! Olay böyle böyle geçmişti ve 1 ay olmuştu . Yine herzamanki gibi sabah okul için hazırlanıyordum . Yemek için aşağıya indim ve yemeğimi yiyip okul için ayakkabılarımı giyip hemen çıktım. Okula varmıştım , karşıma birden Can çıktı . Beraber gidelim mi okula ? dedi ve fazla itiraz etmeden hemen kabul ettim , çünkü zaten dertlerim başımdan aşkındı ve anlatacak insan arıyordum , Can'a herşeyi anlatacaktım. Dertler anlattıkça azalır değil mi ? Başlattım anlatmaya . Nedense o hemen inandı bana . Şaşırmıştım onunda inanmayacağını sanıyordum. Ama tam tersi çıktı anlatır anlatmaz inandı ve çok tedbirli olmamı filan söyleyip durdu telaşlandığı her halinden belli oluyordu , hatta odamın camının önünde nöbet filan tutmayı söyledi ama o kadar değil yani . biz yakın arkadaş bile değiliz . daha doğrusu değilim , çünkü o olmaya çalışıyo hatta arkadaş değil sevgili olmaya çalışıyo ve ben itici bir şekilde hep reddediyorum. Ama arkadaş olabilirim çünkü çok sıcak ve yakın davranıyor bana . Onu sevmeye başladım galiba, beni sahiplercesine koruyup kolluyor ve zarar gelmesinden korkuyor ve bu kadar çabuk gelişti herşey , ama nasıl? Neyse bu sorulardan uzak kalmaya çalışacağım biraz çünkü zaten daha büyük sorunlarım var ve bunlarla uğraşamayacağım. Ben Can'a herşeyi anlatmıştım , sınıfa beraber girdik ve yine herzamanki gibi herkes bize bakıyordu. Hayır , ne var yani bok mu var bize bakıyorsunuz , açıkta bir şey mi gördünüz gerizekalılar .... Allah Allah ya . Geçtik sıraya oturduk , aynı sırada oturuyoruz zaten . Bu ders boyunca bana bakmıştı. Tenefüste sormamak elimde değildi hemen gittim sordum : '' Neden bana bakıyordun , öyle maymun görmüş gibi ? '' '' Bakıyordum çünkü aşığım.'' dedi bana yakınlaşarak , yüzlerimiz aynı hizzadaydı. Kendimi geri çektim bu durumdan oldukça tiskinmiştim. '' Ne yaptığını sanıyorsun sen ya , bana yakınlaşmanı istemiyorum , aşık falanda olma, zaten derdim başımdan aşkın bide senin şu salaklıklarınla uğraşamam . Ben arkadaş kalmaya çalıştıkça fazla ileri gidiyorsun ve beni kendinden daha çok soğutuyorsun.'' dedim ve sınıfa gittim. Okul bitiminde eve geldim ve odama çıktım. Çıldırmamak elimde değildi. Onca derdimin arasında çocuk gelmiş bana aşktan bahsediyordu. ''MÜMKÜNSE AŞK BANA BİRAZ UZAK DURSUN!!!'' ....
