het gevoel wat het me geeft als ik jou aanstaar is, ondanks de ijzige wind, warmte. het maanlicht laat je haar glinsteren. ik weet niet zeker of de geel gouden gloed op je huid van het licht van de lantaarnpaal is of van de weinige uren slaap die we hebben gekregen de afgelopen maand. alweer een nacht waarin ik twijfel of onze intimiteit door de hoeveelheid alcohol komt of door de liefde haarzelf. en ondanks die constante twijfel valt het me niet lastig. ik volg de vorm van je silhouet, vanaf je bruine haar naar je voorover gebogen, tedere schouders. ik wil naar je toe lopen en ze kussen. maar ik blijf staan en kijk, ik volg vanaf je schouders de vorm van de zijkant van je rug. je ongezonde lichaam trok mij op een één of andere manier aan. je ribben waren goed zichtbaar en je sleutelbeenderen staken te ver uit. ik wendde mijn blik terug naar de vorm van je gezicht, je kaak stond strak, je jukbeenderen hoog. je ogen waren ingevallen, er zaten wallen onder. je gebarsten volle rode lippen waren om je zoveelste sigaret heen gekruld. de rook liet je langzaam je longen in glijden, daarna over je tong terug naar buiten. er vormde een wolk uit jou mond die opging in deze heldere nacht. wanneer ik je aanstaar voel ik meer twijfel, dit keer niet over de tedere en toch zo sensuele manier waarop je me aanraakt, maar over de warmte die ik voel. ik twijfel weer of de warmte niet komt door de liefde die we delen maar door de hoeveelheid flessen die we er al doorheen hebben gewerkt. of misschien is het de rook die mijn longen vult met hitte, mijn binnenkant vult met het ontspannen gevoel en mijn hoofd vult met nicotine. maar nog steeds maakt het me niet uit, warmte is warmte en ik heb het nodig in deze koude winter. mijn ongezonde lichaam houd me niet meer warm maar de middelen die het alleen maar ongezonder maken wel. ik vraag me af hoe lang we dit nog vol gaan houden, misschien nog maar een week, misschien nog maanden. ik vraag me af wanneer we beide breken. ik waarschijnlijk eerder dan jij aangezien ik altijd al de zwakste was. achteraf gezien was het idee om zo mijn leven met jou te delen zo verschrikkelijk dom maar het gevoel, de kick die het me geeft is onweerstaanbaar. de goeie eigenschappen die we hadden, die jou en mij een koppel maakte waar mensen graag naar keken zijn omgezet in slechte trekjes. de nachten dat wij in bed een filmpje lagen te kijken zijn veranderd in nachten zoals deze. de maaltijden waar ik altijd zo hard m'n best voor deed zijn vervangen naar toast met pindakaas en jam. de o zo zachte manier waarop je me altijd wist te zoenen is grover geworden naar een lipbijt die mijn lippen open heeft doen scheuren. de manier waarop wij samen een sigaretje deden tijdens het uitgaan en na de sex is veranderd in een rookwolk die ons continue achtervolgt. af een toe een wijntje bij het eten is omgezet naar likeur in de ochtend, in de middag, 's avonds en 's nachts. en ondanks het feit dat liefde is verzwakt naar lust en leven,
hou ik nog wel van je.
