The Fairytale-Like Dream

Epilogue

Chapter 10: End

Ivan's POV

Flashback 6 years ago

Nabalitaan ko kay kate na pumuntang korea si kaye ngayon kasama yung mark na yun! Sobrang pagsisisi talaga ang ginawa ko. Kahit pa kinausap niya na ako tungkol sa nararamdaman niya dati.

Gabi gabi akong umiiyak gabi gabing nagpapakalasing. Nawalan ng social life galit sa mundo, hindi kumakain

Wala akong pake sa paligid ko. Muntik pa aking magsubok ng drugs dati pero pinigilan ko dahil paano kung bumalik si kaye? Paano kung bumalik siya oara saakin?

"Kuya ano ba?! Tama na nga yan! Tignan mo ang payat payat mo na! Lagi ka pang puyat! Magpaoakamatay ka ba?!"galit na sigaw saakin ni kate pero di ko siya pinansin at patuloy paring uminom

Kinuha niya ang bote saakin at hinagis iyon dahilan upang mabasag ito

"Mabuti pa ngang mamatay na ako! Wala na si kaye saakin! Di pa nagiging kame. Pero wlaa na agad pag asa! Tang*na"sabi ko at sasaksakin sana ang sarili ko gamit yung bubog na nadampot ko

"Sa tingin mo ba kuya? May magagawa yang pag inom at pag puyat mo tuwing gabi? May mapapala ka ba sa pagpapakamatay? Wlaa na eh kuya! Sa tingin mo ba kapag nalita ka jlni kaye na ganito ang itsura matutuwa siya sayo?! Hindi! Dahil malamang magagalit yun at pagsasabihan ka!"Galit na sigaw niya parin. Napatingin na ako sakanya at tinignan siya ng sobrang talim

"Hindi na babalik sakin si kaye kasi una palang di naman siya naging akin! Pangalawa may mark na siya! Pangatlo masyado ko na siyang nasaktan at malamang ngayin wala na yung pake sakin!"galut na sigaw ko sakanya na ikinagulat niya

*** flashback 2 years ago

Di ko na kaya! Niyakap ko na si kaye at inamin lahat ng dapat kong aminin

Akala ko magagalit siya, akala ko sasampalin niya ako or mumurahin pero hindi, hinayaan niya lang ako sa likod niya at hinayaan niya rin akong makapag paliwanag. Nahiya ako nung araw na yun at the same time natuwa narin

Kinabukasan umuwi na ako sa pilipinas

****present

5 years. 5 freaking years na kong nagiintay. 5 years ko siyang inaabangan at umaasang darating siya pero wala. Bigo parin ako

Siguro di na siya babalik sa pinas

Maaga akong nagising ngayon dahil sa di ko alam na dahilan

Bakit kaya di ako napapagod magintay sakanya? Dahil ba may oag asa pa? Kaso baka may asawa na siya

Isipin ko palang na totoo yun parang gusti ko ng bumalik sa dating lasenggong ako

Kaye's POV

"Okay trish come to mommy"sabi ko kay trish na kasama ko ngayon

"Okay moma"masigla siyang lumapit saakin

"Where's your kuya James?"tanong ko sakanya

"He's with daddy moma"sabi niya at kiniss ako sa cheeks

"Ikaw talaga trish ang sweet sweet mo" sabi ko at kiniss din siya sa cheeks niya

"halaa! Moma ako din kiss mooo!"sabi ni james at tumatakbong papalapit saakin

"Dahan dahan lang james baka madapa ka"sabi ko sakanya pero tumatakbo parin siya

Nang makarating diya saakin ay agad niya akong kiniss sa cheeks at niyakap

Kiniss ko rin siya sa cheeks

"Si daddy ba walang kiss?"tanong sakin ni elmer

"Che! Manahimik ka jan" sabi ko sakanya

By the way andito na oala kami sa pinas kakauwi ko lang last year and grabe I missed the Philippines very much!

"Kulang nalang talaga halikan mo ang sahig"sabi sakin ni elmer

"Yah! Shattap"sigaw ko at kinutusan siya

"Oy oy oy bestie naman! Wag mo naman kutusan ang asawa ko!"sigaw sakin ni shanti

Di ko talaga ineexpect na silang dalawa ang magkakatuluyan

"Waaah mommy!/mommy"sabay na sigaw ni trish at james

Haha! Inakala niyo siguro anak ko si james at trish noh? Tsaka siguro inakala niyo rin na asawa ko si elmer?? Thats a big no for me

"Tss. Bahala kayo jan! Trish and james aalis na si moma ah?"Sabi ko at kiss sa cheeks ang dalawa

Lumabas na ko sa bahay nung dalawang iyon at pumunta na sa bahay ko. Matapos nung umalis ako sa pinas dati ay naghiwalay na rin si mitch at shanti ng bahay

Ako nalang ngayon mag isa ang nakatira dito

*kriing kriiing*

Sinagot ko agad yung tawag kahit pa di ko nakikita kung sino ang caller

"KAYEEE!"sigaw sakin ni kate

"Kate!"sigaw ko rin

"Wah namiss kita! Kita naman tayo! Dito sa bahay"sabi niya at binaba na ang tawag

Aba. yu. lang pala sasabihin di nalang ako itext

pagdating ko sa bahay nila kate ay nakapatay ang ilaw. Buti nalang talaga wala na akong takot sa dilim

"Kate? Tao po?"pagtawag ko pero walang nasagot

Aalis na sana ako ng niglang bumukas ang ilaw at bumungad saakin ang isang romantic table for two. Nakita ko dun si ivan na nawala na ang malaking eyebags at medyo naging makisig na ulit. Nakangiti siya saakin kaya nginitian ko rin siya

Last year ng makabalik ako ay agad akong tinawagan ni kate. Sabi ko nasa airport na ako pero imbis na siya ang dumati g eh ang kuya niya ang dumating. Dun niya rin sinabi saakin na simula sa araw na iyon ay liligawan niya na ako

Siyempre papakipot pa ba ako? Go na! Kung gusto mo ang isang tao. Gumawa ka kaagad ng paraan para makuha siya. Kung ayaw mong maunahan ka pa ng iba

MaramI kaming problemang pinagdaanan ni ivan. Akala ko dati na hindi siya ang forever ko at akala ko ay si mark na talaga pero nagkamali ako, si ivan pala talaga ang forever ko

Masyado lang maaga at nasa maling lugar kami kaya siguro inakala ko iyon

Pero ngayon? Pursigido na akong siya na talaga ang destkned saakin

Siguro kaya lamang ibinigay ang mga problemang iyo upang mas lalo naming palakasin ang sarili namin kaya siguro puro suliranin ang pumadok saamin ay para maaga palang ay dapat maipasok na nila da utak ng mga tao na

Hindi lagat ng pag ibig puro saya, kailangan may kahalo itong lungkot at galit, kasi kung. puro saya lamang ito ay peke ang pagmamahal na iyon

I'm thankful na sakin ibinigay ang isang yuan kieth ivan mendoza

And I guess this will be start of my way to the happier ending?

Lets see some other time again! May date pa kami ni ivan loves ko

-END-