Chanyeol odada sinirle dolasırlen bir az önce yasadıgı şoku atlatmaya çalışıyordu. Elinde titreyen telefona baktı. Başkan arıyordu. Şu an acarsa sinirden ters dönebilirdi ama açmak zorundaydı.
"Efendim baskan"
"Chanyeol! Hemen koreye gel! Ve o bebeği aldır!" chanyeol sinirle tısladı.
"Siz ne diyorsunuz!? O benim evladım!" baskan gülüp konusmaya devam etti.
"Bak, eğer aldırmazsan baekhyun gruptan gider ve sizin görüşmenizi engellerim" chanyeol bir an duraksadı.
"Hayır başkan buna izin vermem! O benim evladım!"
"Chanyeol! Saçmalama! İtibarın yerle bir olacak! Bir erkek ile çocuğun var! Ve grup arkadaşın! Koreden sürülmek mi istiyorsun!" chanyeol bir an haklı olduğunu düsündü.
"Başka olmaz, ona nasıl kıyarım ben hm?" başkan teselli verir gibi konuştu.
"Daha ilerilere gitmek isteyen sendin chanyeol! Şimdi o bebeği aldır ve seni zirvelere çıkartayım" chanyeol her zaman her şeyde her yerde her dalda birinci olmak istiyordu. Eğer bunu yaparsa basarılı olabileceği kanıtına vardı.
"Ne yapacağız baskan"
"Aferim chanyeol, koreye gel ve baekhyun ile konuş"
"Başkan biz ayrıldık"
"Ne!? Ah chanyeol! Onunla barışmanın bir yolunu bul!"
"Tamam koreye geliyorum" chanyeol eline bir kaç bir şey alıp en yakın ucak biletini de aldı. Hemen ucakla koreye döndü.
Yurds gelince bir süre bekledi kapıda, baekhyun'un ağlama sesleri geliyordu.içi yandı en başta ama dik kalmak zorundaydı.
"Ben geldim" herkes kapıya bakınca baekhyun ayağa kalktı.
"Ne yüzle gelebiliyorsun hala! " chanyeol gidip baekhyun'a sımsıkı sarıldï.
"Affet beni meleğim, affet beni tek tanem" baekhyun dayanamayıp kollarını adama sardı.
"Nefret ediyorum senden!"
"Bende seni seviyorum hayatım, ve hadi gel bebeğimizi görmeye gidelim" baekhyun kafasını kaldırdı.
"Gercekten mi?"
"Evet ama önce baskanın yanına çıkmalıyım" chanyeol yanından ayrılıp evin yanındaki sirkete girdi. Sehun bir şeyler döndüğünün farkındaydï belli etmeden takip etti.
"Başkan onu hastaneye götürüyorum ve onu aldıracağım" başkan eli ile omzunu sıktï.
"Aferim evlat, şimdi senin icin uğraşalım bakalım" sehun duydukları ile şok olurken chanyeol'ün çıkmasını bekledi. Kapïda görününce kolundan tutup kenara çekti.
"Seni adi piç! Ne oldu sana ha!" chanyeol sehun'un tutuşundan kurtuldu.
"Bu bebek ikimiz icinde kötü bir varlık, eger doğarsa mutlu olmayız sehun! Kendine gel! Ben onu istemiyorum! Nasıl olsa baekhyun geri eski haline döner takmayın bu kadar!" sehun sinirle arkadaşına bir yumruk attı.
"Bunu fena ödeyeceksin chanyeol!" chanyeol ordan uzaklasıp eve geri döndü. Baekhyun'u alıp hastaneye gitmek için yol aldılar.
"Bebeğim bak baban seni görmek istiyormuş, mutlu musun?" baekhyun konuştukca chanyeol daha kötü oluyordu.
"Chanyeol o da seni çok seviyormuş"
"Bende onu seviyorum" hastanenin önünde durunca arka kapıdan içeri girdiler.
"Baekhyun hazır mısïn? Ama ondan önce seni uyutacaklar, erkek hamileliği farklïymış"
"Tamam channiee beklerim ben"birlikte bir odays girdiler, baekhyun doktorun farkli olmasina sasırmıştı.
"Chanyeol doktorum nerde?"
"Bilmiyorum meleğim ama işi var heralde" doktor baekhyun koluna iğneyi batırmadan önce adama döndü.
"Emin misin?" dedi fısıltıyla
⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫
ŞİMDİ OKUDUĞUN
líttlє sчmσhσnч || chαnвαєk
Romance✎Poi Yapım Sunar Chanyeol ve baekhyun yıllar önce birbirini tabımış ve aşık olmuş iki insandı. Engeller vardı fakat sevgileri her şeyin önüne geçti. Chanyeol baekhyun'un hamile olduğunu öğrendi ve onu aldırmak için oyun oynadı. Her şey o zaman bae...