2. BÖLÜM

5 1 0
                                    

                                                           

“Duman bakma lan kıza öyle!” bol kahkaha sesleri.

Olduğum yerde durdum arkamı döndüğümde onların da bana baktığını gördüm. Kaşlarımı çatarak az önce omzuna vurduğum cocuğa diktim gözlerimi. Yanında okulun son sınıflarından Kaan ve Göhkan vardı.

Kaan’la göz göze geldik. Yanıma gelerek sırıttı. “Naber kız İloş?” dediğinde yüzümü buruşturdum.

“Kaan İloş değil, İlayda. Ve iyi senden naber?”dedim sonunda ben de gülerek.

Kolunu yanda bulunan merdiven demirlerine dayadı. “Ne olsun ya yuvarlanıp gidiyoruz öyle.”dedi ve arkasına dönerek Göhkan’ın yanındaki çocuğu işaret etti.

“Bak bu Duman. Yeni geldi, ama benim eski kankim olur kendisi.” Dedi ve tekrar sırıttı.

Yeter ya valla senin yerine benim çenem ağrıdı sırıtmaktan diye geçirdim içimden.

“Yanii?” kaşlarımı kaldırarak gülümsedim.

“Yanisi öyle işte. Tanı istedim. Bişey olursa yardım eder.”dediğinde gülerek cevap verdim ama bu gülümseme. ‘Kes artık sesini laneeett’ gülümsemesiydi.

“Yavrum dikkat edin de sizin ihtiyacınız olmasın bana?!” dedim ve yanağından makas alarak arkamı döndüm ve merdivenlerden sekerek inmeye devam ettim.

 

Derse girmeden simit-meyve suyu kahvaltısı yapmış ve mutlu olmuştum. Hocadan sonra da sınıfa girince geri çıkarılmış ve bahçede yalnız başıma oturuyordum.

İlerde basketbol oynayan çocukları izleyip içindeki Kaan ve Gökhan’a tezahürat yapıyordum.

Onlar da arada el sallayıp ‘Bu senin için gülüüüm!’ veya ‘Buda sana gelsin beeeğ’ tarzında karşılık veriyordu.

Bir kaç kez ıslık çalıp tezahürat yaptığım sırada tarihçi Mahmut hocanın camdan çıkarak “Eğer bir daha ıslık çalarsan İlayda seni ilk günden müdüre yollarım. Bu ne böyle okul mu tımarhane mi belli değil. Estağfurullah, estağfurullah..!” nidaları yankılandı bahçede ve arkasından bir kaç tane kahkaha sesleri yükseldi.

Omuz silkerek bakışlarımı sahaya çevirdim. Oyun bitmiş ve her biri ayrı köşelere dağılmıştı. Sahaya doğru ilerledim ve ensemden sert bir basket bir topu yememle dizlerimin üstüne düştüm. Kaan’la Göhkan anırarak gülmeye başladı. O sırada yediğim darbeyle gözlerim karardı ve en son tek hatırladığım şey kendi sesimdi.

“Yapanı bulursam anasını sikeceğim!” ve perde kapanır, gözler kararır.

                                                        
                  -BÖLÜM SONU-

İNSTAGRAM ADRESİM : h.nurguler

TEK NEFESHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin