-HİS-

227 6 0
                                    

Etraf tenhaydı . Kulağımda kulaklık , ellerim montumun pamuklu ceplerindeydi . Eldivenlerimi barakada unutmuştum . Ailemle aram bozulalı 3 hafta oldu ve ben hala alışamadım . Gurur meselesi yapmıştım . Tüm bu olayları düşünürken arkamdan bir ses geldi. Karanlık sokakta arkamı döndüm.Birkaç sokak serserisi birbirleriyle eğleniyorlardı.Bana bulaşmayacaklarını ümit ederek yanlarından geçip yoluma devam ettim.Tam kurtuldum derken onlardan biri kolumu sertçe kavradı ve ''Daha yeni geldin güzelim'' dedi. İşte hayatımda hiç aksiyon yok demekle büyük hata yapmıştım . Kaçmaya çalıştım.Olmadı.Hepsi etrafıma toplandı.Çetenin başı kızı bırakın,o benim dedi.İki kolumu da kavradı.Beni kendine doğru çekti.Öpmeye başladı.Ben hala kaçmaya çalışıyordum.Ardından adım sesleri geldi.Biri bağırdı:Kızı bırakın ! Adama döndüm. ''Sen de kimsin be?''

''Seni kurtarmaya gelen birine böyle mi davranıyorsun,'' dedi sinir bozucu bir tavırla.

''Senden yardım isteyen olmadı,'' dedim. 

''Hiç de öyle görünmüyorsun,'' dedi.

Bu arada çetedeki pislikler adama kötü kötü bakıyordu. Beni kollarımdan sıkıca kavrayan adama bir kafa geçirdim. Başımı kaldırıp saçımı düzeltene kadar diğerlerini de o halletmişti. 

Bana bakıp gülmeye başladığında çoktan sırt çantamı almış gidiyordum. Çantam her zamankinden daha ağır geliyordu. Dünya bana ''Bak ben dönüyorum,'' der gibiydi. Her şey dönüyordu. Ayağım yerdeki taşa takıldı. Geriye doğru düşerken zayıflığıma lanet ediyordum. Her yer gittikçe kararıyordu ki,biri arkamdan beni tuttu. Resmen kucağına düşmüştüm. Ne yapacağımı bilmiyordum. Aşırı halsiz hissediyordum. Gözlerim kapanıyordu. 

''Başın kanıyor. Seni duvara yasladığı zaman çok sert davranmış olsa gerek.''

Tavırları sinirimi bozuyordu. 

Her yer kararırken son bir kaç söz söylemek için gayret ettim.

''Çok biliyorsun sen...'' Gözlerimi açtım. Hiç de tanıdık bir odada değildim. Evden kaçtığıma bin pişmandım.

Kapı açıldı ve içeri sinir bozucu kurtarıcım girdi.

''Aptalların uykusu uzun olur diye duymuştum. Haklılarmış sanırım. Saatlerdir uyuyorsun.''

Şimdi de beni aptal yerine koyuyordu. Ama kimin umrunda ki. Bana yardım etmişti.

''Bana neden yardım ettin ki? Hem sen kimsin?''

Bana yaklaştı ve yüzünü yüzüme yaklaştırdı. 

''Bir erkeğin evinde bir başına genç bir kız. Sana bir şey yapmamdan korkmuyor musun?''

O an kafama dank etmişti. Kendimi geriye çektim. 

Bu adam kimdi ve neden yardım etmişti bilmiyordum ama aşırı sinir bozucuydu.Şaka yaptığını düşündüm . Güldüm ''Şaka dimi bu ? '' dedim. Bana çok bilmiş gibi bir bakışla baktı ve ''Bir şaka için evime niye getiriyimki ? ,dedi '' Korkmuştum hemde fazlasıyla. Evden kaçtığım güne binlerce kez lanet ettim ama şuan işe yaramıyacağını biliyordum. Çantamı aramaya başladım. Ordan kaçmayı planlıyordum. Ama beni tuttu . Yakalanmak planlarımın içinde yoktu. ''Kaçmaya mı çalışıyosun güzel bayan, merak etme, az önceki adamlardan korkmadığına göre bendende korkmazsın değil mi ? '' bu benim duymak istemediğim bir soruydu. ''Evet ama onlardan korkmadığımı nerden çıkardın ?'' dedim. Şaşkın bir şekilde bana baktı. ''Bana sinir bozucu bir tavır takındında ondan , sanki kendini savunabilecekmiş gibi'' dedi ve bir kahkaha patlattı. Boşuna sinir olmamışım gıcığın tekiydi . ''Bırak beni evime gidicem'' dedim . Ağzımdan kaçdı ama olsun evim buradan daha güvenliydi. ''Hiç bir yere gitmiyosun. Buralarda kız çok az olur .Bulduğumuzda kıymetini bilmeliyiz.'' dedi ve beni öpmeye başladı . Geri çekilmeye çalıştım ama sıkı sıkı tutuyordu. Bağırdım çağırdım ama nafie kimseciklerin olmadığı ıssız bir yerdi evi. Bi anda soymaya başladı beni. Kaçmaya çalıştım ve başardım. Kapıya doğru koştum . Kapıyı açtım . Karşıma çıkan kişi beklediğim bir insan değildi. Beni bu halde görmesini istemezdim doğrusu. Babamdı. Evet kapıyı açtığımda karşıma o çıktı. beni yarı çıplak gördü. Hemde o adamın yanında. Kurtulduğğum için sevinmiştim. Kollarına sarıldım babamın . Ama ellerimi kollarından çekti. O an neye uğradığımı şaşırdım . Adam kapının az ötesine itti ve kapıyı kapattı. Ve ben orda kalakaldım.Babam evden gittiğim için bana kızgındı herhalde yoksa bana bu kadar kötü davranmazdı . Adını bile bilmediğim adam bana bakıyor ve ağzından şu kelimeler çıkıyordu " Kimsesiz olduğuna göre gidecek ve yatacak bir yerin yok benle yatarsan karşılığında sana güzel bir hayat sunarım " Gözlerimi kocaman açıp gülmeye başladım "Hahahaha no " dedim . Adam sanırım böyle bir şeyi beklemedi . Hemen kendimi topladım . Ve çantamı aldım . Tam kapıdan çıkarken kolumu tutup beni öpmeye başladı neye uğradığımı şaşırdım ama sanırım bu sefer gitmek yerine kalmayı tercih ettim . Bir süre sonra kendimi yatakta buldum . Sabah kalktığımda kendimden nefret ettim . Adam sanki onun olmuşum gibi bana yakındı ama ben uzak durdum o henüz uyuyordu . Bende bundan faydalanarak çıktım . Dışarı çıktım ve koştum koşabildiğim kadar çok güzeldi hava bu mavilik ona çok yakışıyordu gökyüzüne bakarken bir anda aldım . Cebimi karıştırdım ve tam 100 TL çıktı biraz daha kurcaladım çantamı falan 500 TL falan vardı belkide o adamın ceketini almıştım . Sanırım otelde kalabilirdim bu para oldukça yeterdi . Bunları düşünürken omzumda bir el hissettim . Olamaz bu da kim ? Arkamı döndüm ve bir çocuk ''Meraba iyi görünmüyorsunuz'' demişti görünümüme tekrar baktım gerçekten berbat görünüyordum. Saçım başım dağılmış...Sonra ''sağolun iyiyim'' dedim. Önce oradan mümkün olduğunca uzaklaşarak DeFacto ya girdim doğru düzgün kıyafetleer aldım ve giydim. Mağazanın ilersinde bir otel vardı gittim ve bir oda kiraladım. Gittim çok acıkmıştım. Hemen birşeyler yedim. Hiçbir zaman bu kadar yemek yediğimi düşünmemiştim. Bu sırada birden canım şeftali çekti hemen ordan alıp öküz gibi yedim. Sonra çok kötü midem bulandı ve lavoboya gidip kustum. Bunlar da ne demek oluyordu?... Aklıma kötü şeyler geldi... Hemen yakın bir eczaneye gidip hamilelik testlerinden aldım. Odamda testi yaptım. Lütfen...Lütfen...Lütfen...Negatif çıksın...Teste baktığımda gördüklerime inanamadım . Babamın neden beni orada o pisliğin yanında tek başına bıraktığını şimdi anlamıştım . elimi karnıma koyduğumda hiçbirşey hissetmemiştim . ama çok fazla sinirliydim .o pisliğe haddini bildirmeye gitmek istiyorum koşa koşa ne pahasına olursa olsun evine geri döndüm . zil çaldım açmadı paspasın altındaki anahtarla kapıyı açtım . Tuvaletten sesler geliyordu ona baktığımda ağladığını ve aynayı kırığını gördüm aslında ne kadar yakışıklıydı daha fazla tiktik bakmadan yanna gittim kapıyı kitledim bu cesaret nerden gelmişti bana . Konuşmaya başladım ... .Lanet olsun senin yüzünden hamileyim kahretsin dedim ve duvara yaslanarak ağlamaya başladım oda anlamıstı bu yuzden o haldeydi bana sarıldı ve benden özur diledi ilk bir kaç hafta kabul etmedim evden çektim gitim ama sonradan kızgınlıgım gidince evinin kapısını çaldım kapıyı açtıgı gibi dudagına yapıştım... Sonrasımı Pariste evlendik şimdi bir kızımız ve bir oğlumuz var adları ruzgar ve yaprak şu anda pariste yaşıyoruz ve çok MUTLUYUZ ...

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 11, 2014 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

-HİS-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin