Still You

Chapter 02

          Andrew's Point Of View

Naiinis ako sa sarili ko. Minahal ko si Althea pero inisip kong hindi. Totoo noong una gusto ko lang magkagirlfriend kaya sinabi ko ang mga katagang iyon sakanya. Oo playboy ako. Pero alam kong mahal na mahal niya ako. Hindi ko ito sinuklian. Ngayong nawala siya It feels empty. Yung sinasabihan ka niya ng Mahal na mahal kita gumagaan din ang pakiramdam ko noon pero oo First love ko siya dahil noong una hindi ko alam kung ano ba ang pagmamahal. Noong una akala ko wala lang yon hindi talaga ako nagseselos kahit kanino bihira ako magselos. Ngayon malinaw na sa akin. Gusto siyang makuha muli. Althea babawi ako. Seryoso na ako ngayon.

Napagdesisyonan kong umuwi na ng Maynila dahil nandoon siya. I want to win her back. She's mine I want her to be mine. Naalala ko ang mga panahong iyon. Nagsisisi ako. Noong una hindi ko talaga minahal si Althea. Naramdaman ko lang lahat ng pagmamahal ko sakanya ng mawala na siya saakin.

"Andrew! Tawag ka ni Mr. Rivera." Sambit ng kaibigang kong si Bryan na nakangisi sa akin anong problema nito? Sumunod nalang ako sakanga patungo kay Mr. Rivera

Pagkapasok ko binati ko na agad siya.
"Good Morning mr. Rivera what will I do?" Pormal kong tanong sakanya ng seryoso at tumayo siya sa inuupuan niyang Swivel chair at tinapik ang balikat ko.

'Why? Am I Excited about this?'

Bahagyang kumunot ang noo ko dahil sa kanyang mga ikinilos. Subalit ngumisi lang ito. "You're being transfered to the other branch of AlsVier Company to the main one. It's an Order from your dad."

'Nandoon kaya si Althea? How is she?'

Kaya pinangalan na AlsVier ang Company is because of the friendship  that my father and her's had. I'm excited about this promotion should I say? Even if it isn't. Naisip kong tawagan si Althea. Namimiss ko siya. Nung mga panahong 1 year kami but umabot na ng 3 years ng hindi kami nagkita. Naalala ko ang panahong nakipagbreak siya saakin.

*FLASHBACK*

Naglalakad ako patungong Cafe dahil nagyaya si Althea na makipagusal pinagbigyan ko siya. Pagkarating ko nakita ko na agad siya nginitian ko lang ito.

"Andrew." Nakangiti niyang sinambit ang pangalan ko. As if I care?

"Why?" Walang emosyong sinabi ko ito. Napabuntong hininga siya at sinabing.

"Ok lang sana sayo ang gagawin ko. Mahal na mahal kita Andrew pero sobrang sakit na eh. Tumagal nga ng isang taon hindi mo naman ako minahal. Hindi ka nagseselos Hindi mo pinaparamdam. Hindi mo ako gustong makasama kaya ngayon tama na...Masakit ng sobra Andrew...pero I'm breaking up with you Andrew. Masyado na akong nawala eh. Para naman sumaya ka na." Ngumiti siya ng may luha sa mga mata niya..tinitigan ko siya napayuko siya. Hindi ko alam pero parang kinurot ang puso ko at inisip na wala lang iyon. Tinignan ko siya.