(¯'·._.·[Bölüm 3]·._.·'¯)

551 10 6
                                    

Her zamanki gibi uzaktan izliyordu kediciğini.

Siktir, bu kadar güzel olmak zorunda mı? ve kiminle yazışıyor bu? Kıskançlıktan kafayı yememe az kaldı.

SilentNotes: Kiminle yazışıyorsun?

mooning_cat: beni mi izliyorsun yine?

SilentNotes: Soruma soruyla cevap vermesene.

AYRICA, sadece sanat galerisindeki eşsiz güzellikteki bir yapıta bakıyorum diyelim

GÜLÜMSEDİn DL NIOANKM

GÜLÜMSEMENİ ISIRIRIM LANN

mooning_cat: eğer kendini göstermeyip beni izlemeye devam edersen giderim.

hem de hiç bulamayacağın bir yere:)

SilentNotes: Nereye

mooning_cat: hmmm

bir arkadaşımın evine olabilir

SilentNotes: Bu saatten sonra arkadaşız.

Hatta birbirimizin tek arkadaşıyız.:D

GELECEKSEN KONUM ATARIM:))) 

mooning_cat: Uzaktan bakıp yavşayacağına yanıma gel de düet yapalım.

SilentNotes: ofoağapıap esprisni yic3m ebn ya


Tam bunları yazdıktan sonra duyduğu sesle kafasını kaldırdı. O, yere yığılmış baygın bir şekilde yatıyordu. 

hassiktir. 

Gözleri büyüyerek koştu yanına. Önce yüzüne hafiften birkaç tokat attı. Yumuşacık...Daha sonra ise dolan gözlerini umursamadan kucağına aldı ve kaldırdı. Yakın olan evine götürdü. Kapıyı zorla açtı ve içeri girerek zayıf bedeni yatağına bıraktı. Ayaklarının altına yastık koyarak yukarda olmalarını sağladı. Kendi oturduğu binanın karşısında onun evi vardı ve her gün ne yaptığını kolayca görebiliyordu. Aylarca izledikten sonra kapı komşularından bir şekilde adını ve birkaç şeyini öğrenmişti. Louisa. Memnun oldum ben de Lea. 

Bir cesaret onla konuşmaya başladıktan sonra her şey daha çok sarpa sarmıştı. Özlüyordu. Daha önce koklamadığı kokusunu, dokunmadığı tenini, göz göze gelmediği gözlerinin bakışını. Daha önce oturmadığı bir evi ''evim evim güzel evim'' diyerek özlemesi gibiydi bu. Hep onu düşünüyor, düşlüyordu. Kendi hafızasına onunla birlikte olduğu karşılıksız anılar bırakıyordu. 

Daha çok tanımak istiyordu onu. Yüzünün her bir santimini ezberlemişti zaten. En sevdiği elbisesini de, her sabah ne içtiğini de, hangi dairede oturduğunu da, depresyondayken sokağa çıkıp insanları izlediğini de, her sabah kediler için kapının önüne süt koyduğunu da, stresliyken parmaklarıyla oynadığını da, vesaire vesaire. En çok gülüşünü ezberlemişti. Kavanoza koyup saklamak istediği gülüşünü.

Kısacası seviyordu,

tahmin edemeyeceğiniz kadar.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Mar 03, 2018 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

-'ღ'-histoire d'amour-'ღ'-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin