Di ako maganda. Di pansinin. Di sikat. Di magaling makipagkaibigan. Loner. In short isa lang akong nobody sa Earth. Pero bakit ko kelangan pumasok sa school na yun!? Bakit?!?
Mga bulong ko sa sarili ko habang bumababa ng hagdan para kumain ng agahan. Nakakaasar naman kasi talga eh. Bakit ba gustong-gusto ako ilipat dun ni Mama. Para ano? Para may maipagmayabang na namn ba siya sa mga kaibigan niya? Gaya-gaya talaga tong nanay ko sa mga tropa nyang maaarte at mayaman. Bute pa dati nung hindi pa kami ganto kayaman eh. Oo, you read it right. HINDI kami mayaman DATE yung tipong talagang isang kahid isang tuka ang buhay namin. Pero ng dahil sa anim na numero yumaman kami. Tumaya kasi si Tatay sa lotto, at mukang nung mga oras na yun hawak niya ang swerte sa mga kamay niya. We got the jackpot prize. WE. KAMI lang kaya wala kaming naging kahati. 991,067,567,000 million ang napanalunan namin. Laki diba? Dahil jan nagpatayo agad ng Hotel si Tatay para maging business namin at pate na bahay namin. Lumipat kami sa isang exclusive village. Bumili din si tatay ng mga kotse. Isa sa kanya, isa kay mama, isa para kay kuya at isang malaking van para samin lahat. Daya ba kung bakit wala ako? Sabi ni tatay tsaka nadaw pag 18 nako. Daya langsss..
Saneah Kind Arfuego
17 years old
Gusto ko na mag 18 T.T
"Eya! Bumaba kana jan at magalmusal kana oh. Ieenroll pa kita. Bilisan mo!"
"Opo ma! Eto na!" tss nakakaasar talaga. Bat ba kelangang ienroll pako dun ni mama. Hay! Sana di na matapos ang bakasyon ayoko dun. Sana wala ng slot. Sana hindi sila tumatanggap ng hindi sikat.
---
"Ayan anak enrolled kana! Nako ah dapat galingan mo dapat makilala ka ng lahat nako nakakahiya naman sa mga amiga ko kung di ka makikilala ng mga anak nila dito..." blah blah hindi ko na pinakinggan yung iba pang mga minisa sakin ni mama nakaktore kasi sa utak. Worst day eto na dito na talaga ko magaaral. Hays! Jusko sana wala nalang pumansin sakin dito sa pasukan para may dahilan ako kay mama na pangit dito.
