My Secret Love For Him

Chapter 8

Ashanti Azihiro POV:

Katapat ko pala yong babaeng nakabungguan ko nung hinahanap ko yong cafeteria.

Nginitian ko siya ng napatingin siya sa akin.

Pero ang bruha tinarayan lang ako.

"Sorry ha." sabi ng katabi ko yong babae.

"Ahh ok lang yon. Sino kaya nga pala?" tanong ko

Magsasalita na sana siya ng biglang may magsalita sa microphone.

"Ok students. Lahat ng mga estudyante ay pwede ng magsi-uwian." announce sa speaker.

Kaya lahat kami ay kinuha na ang mga bag namin at nagsi-uwian na.

"Bye kita-kita nalang bukas." sabi ng iba sa mga kaklase ko.

Kinuha ko ang earphones at nilagay sa tenga ko.

Tinext ko si Manong.

Manong Mario wag niyo na po ako sunduin pahatid nalang po yong bike ko.

Your message was sent.

Naghantay lang ako dito sa may waiting shed.

Ng biglang may huminto sa harapan kong kotse.

Bubuksan ko sana yong sa likod ng kotse para kunin ko yong bike ko.

Pero nagulat ako ng hindi si Manong ang lumabas para tulungan akong ilabas yong bike ko kundi si John Carlos Shin.

Lumaki ang mata ko dahil sa gulat.

I was really shock this time.

"What are you doing in the back?" tanong niya sa akin.

"Akala ko kasi ikaw si Manong Mario and kukunin ko sana yong bike ko sa likod." sabi ko.

"Sorry." paghihingi ko ng paumanhin sa kanya.

This is my really embarassing time of my life.

"You thought I was your what? Manong?" tanong niya sa akin.

"Yes Im really sorry." paghingi ko ulit ng paumanhin at yumuko.

"That's ok." sagot niya sa akin.

"Kamsahamnida(Thank you)." sabi ko sa kanya.

Pero hinde ko siya naintindihan.

Sorry di kasi ako Koreana.

Japenese kasi ako.

Halata naman sa name at surname ko.

"Sabay nating hantayin si Manong Marlene." sabi niya.

At napatawa nalang ako sa tinawag niya kay Manong.

"It's Mario not Marlene." sabi ko sa kanya.

Maya-maya may bumusina at alam kong si Manong na yon.

Kinuha ko na yong bike sa likod.

At nagthank you ako kay Manong at umalis na siya.

"O sige bye alis na ako." paalam ko kay John Carlos at nagbike na pauwi.

Ang sarap ng hangin.

Ang sarap ng simoy ng hangin.

Parang gustong-gusto ko magbike araw-araw.

Sinasabayan ng magandang tugtog ang masarap na simoy ng hangin.

Nang biglang may bumusina sa akin.

Bbbbbbeeeeeeeeeeeppppppppp

Napahinto tuloy ako sa pagbibike at tinignan ang kotseng bumisina.

At nakita ko si Jurist Kim

"Hi Ash." sabi niya sa akin.

"Hi Jurist." bati ko rin sa kanya at ngumiti.

May binulong siya pero hindi ko narinig.

"Bye mauna na ako." paalam ko sa kanya.

"Wait." pagtawag niya ulit sa akin.

"What?" tanong ko sa kanya.

"Ahhh nothing bye." sabi niya at nauna na ako sa kanya.