My Secret Love For Him

Chapter 9

Ashanti Azihiro POV:

Nakauwi na ako sa bahay.

"Hi Mom." bati ko kay Mom at umakyat na sa kwarto ko.

Nagpalit na ako ng pambahay at nagupdate ako sa wattpad.

Kasi naman andami ng comment. Umaapaw na yong notification ko eh.

Fast Forward:

Nandito ako nagbibike sa subdivison namin.

Papasok na pala ako.

Nakarating na ako sa school at bago ako papasukin ay tinignan yong i.d ko kung doon talaga ko nag-aaral.

Pagkatapos tignan ay pinark ko na yong bike ko.

(A/N: Ito po pala yong picture ng school nila.)

(A/N: Sorry po kung kalahati lang hehe.)

Naglalakad na ako sa hallway.

Ng makasalubong ko si Jurist Kim.

Hindi ko siya pinansin pero nang makita niya ako.

"ASH!" sigaw niya pero kunwari hindi ko siya narinig.

Maya-maya may umakbay sa akin at alam kong si Jurist yon kaya hindi ko nalang siya pinansin.

"Hey." sabi niya kaya huminto ako at tinignan ko siya ng nagtataka.

Masyado siyang feeling close eh. Nakakainis lang eh.

"But ba masyado kang snober?" tanong niya sa akin at nagpout pa.

Oo inaamin kong cute nga siya. Pero crush ko lang siya ng slight.

"Wag ka nga magpout mukha ka ngang pato eh." sabi ko at maglalakad na ng hinila niya yong braso ko.

WHAT THE HECK?!

Bat ba ang hilig nilang manghila ng braso?

Nakakainis lang.

"BAKIT?!" galit na tanong ko sa kanya.

"Hindi mo pa kasi sinasagot tanong ko. So what?" tanong niya sa akin.

"Ayyy sorry masyado ka kasing FC." sabi ko sa kanya.

"FC?!" tanong niya sa akin.

Kabobohan ng taong to.

Nakakainis talaga.

"Feeling Close kasi bobs." sabi ko sa kanya.

"BARS!!" sigaw nung dalawang lalaking padaan sa amin kaya napatingin kami doon.

Pagkalingon ko nakita ko siya.

Kilala niyo na.

John Carlos remember yong unang nagpatibok ng puso ko.

"Owwwsss nasabihan ng FEELING CLOSE!" sigaw ni John Carlos.

"OO NGA!" sigaw ni Mark Angelo Thomson  at nagapir silang dalawa ni John Carlos.

At dahil naoop na ako ay umalis na ako doon at nakasalubong ko si Angelica Jung.

Remember siya yong kasama nung nakaaway ko.

"Hi Ashanti Azihiro, can I be your friend?" tanong niya sa akin.

At dahil wala pa akong friend dito sa school.

"OK!" pagsangayon ko sa kanya na tumalon pa kami sabay.

Hahahaha nakakatawa siyang kasama.

"HAHAHAHA!" pagtawa ko.

"Bakit ka natatawa?" tanong niya sa akin.

"Wala lang HAHAHA." sabi ko sa kanya na may kasabay paring pagtawa.

"Sabay na tayo pumasok." sabi niya at inakbayan ako.

Ang hilig talaga ng mga taong umakbay.

"Oo nga pala." sabi ko at napahinto kami.

"Bakit?" tanong niya sa akin.

"Yon friend mo pala na nakaaway ko. Ano pala pangalan niya? Gusto ko siya maging kaibigan." sabi ko sa kanya.

"Ahhh yon ba si Crystal Park yon mamaya ipakilala kita sa kanya." sabi niya.

"Talaga? THANK YOU!" sabi ko sa kanya.

"HAHAHAHA!" pagtawa niya dahil sa reaksyon ko.

Maya-maya merong humawak sa braso ko ng napakahigpit.

Kaya napatingin ako sa kanya at nakita ko si Crystal Park.

"Why do you steal my friend?" galit na tanong niya sa akin.

Habang hawak-hawak parin ng mahigpit yong braso ko.

"I did not steal him from you she is my new friend." sabi ko sa kanya.

Englishan pala eh kayang-kaya ko siyang tapatan.

"Why are you laughing at the hallway?" tanong niya sa akin.

"Why, is it bad?" tanong ko sa kanya.

"Hindi naman." sagot niya.

Tignan mo nagtagalog rin.

"Can I be your friend?" tanong ko sa kanya.

Mga katagang nagpatigil sa kanya.

"Why do you make friends with me?" tanong niya sa akin at nabitawan ang braso ko.

"Because I want to be your friend." sagot ko sa kanya.

"Ashanti Azihiro." pagpapakilala ko.

"Crystal Park." sabi niya at dahil don nayakap ko siya.

Masyado na talaga akong madrama.

"Thanks." sabi ko sa kanya.

At may tinatago pala akong secret ayaw ko sabihin.