Yaşatılmışlıklar

Kara Kış

        Kara kışın ortasında kalmış sahipsiz bir kedi misaliydi seni sevmek.Yağmurdan hiç hoşlanmazdı ama kaçacak yeri de yoktur. Ben de sana karşı böyleydim işte. Olmayacağını biliyordum ama hiç bir zaman olmaz diye gelmedim sana. Ne kötü ki o geldiğim zamanlar hep bir olmazlıkla son buldu. Ben geldikçe sen geldikçe hayat itti bizi birbirimizden. Biz zor olsa da kavuştuk ama bilemedik kıymetimizi.

          Neden hayat bizi bir yerlerde karşılaştırmaya uğraşıyor. Maçın sonu diyorsun,bitti diyorsun veyahut bu sondu diyorsun. Hayatına devam ediyorsun ama gün geliyor,yeniden çıkıyor karşına ve başa sarıyorsun. Bildiğin tüm doğruları silip atıyorsun. Kurulu düzenine bir anda karışıyor ve hayatını başa sarıyorsun...