vs. Me (Now On-Going)

Chapter One (The Beginning)

Daniella Tilly at the right side ^_____^y

____________________________________________________________

Chapter One (The Beginning)

[[---Daniella's POV---]]

Ako si Daniella "iris" Tilly. A Mafia Queen/Princess. I handled "the" organization. At ako ang nagtayo nyan ulit mula sa pagkakatalo sa ibang organization. Well, napaka hirap ng ginawa ko dito para maibangon itong Mafia na ipinamana saakin. dahil sa wala na ang mga magulang ko i need to think para mai-survive ko ang sarili ko at ang kapatid ko.

WAIT! Ganito kasi ang simula nyan.

hindi kami mayaman, isang ordinaryo lang ang pamilya namin noon. masaya, peacefull. walang kaaway. but nung namatay ang mga magulang ko nung 9years old palang ako ng dahil sa isang car accident, nabago ang lahat. wala kaming kilalang kamag-anak noon ni Daniel. Ang Twin Brother ko. Wala akong nagawa, halos magutom kami, buti na nga lang may sarili kaming bahay. Gumawa ako ng paraan para lang mabuhay kaming magkapatid, pero dahil sa hirap ng buhay namin noon ni Daniel hindi padin namin nagawang tumigil sa pag-aaral. Salamat nung nakilala ko Sir. Jerald. Siya ang tumulong saamin noon ni Daniel, araw-araw kada dadating kami ng bahay ni Daniel, halos puno na ang refrigirator, may pagkain nading nakahanda at malinis na ang bahay.

Taon ang lumipas na umasa kami sakanya, sampung taon to be exact.

hanggang sa isang araw...

"Ella" tawag sakin ni Sir. Jerald

"bakit po Sir?" kahit na sampung taon na nya kaming inaalagaan at binabantayan, sir padin ang tawag ko sakanya. hindi niya naman kasi sinasabing tito or kahit na ano nalang ang itawag ko sakanya

"simula noong nakilala kita, itinuring na kitang tunay na anak" sabi nya

nandito kami sa may balcony ng bahay.

mas malapit saakin si Sir Jerald kaya naman masasabi kong ako ang paborito niya. Ayaw sakanya ni Daniel at ilang beses na nitong ipinagabuyan si Sir Jerald, pero kahit ganun pa man, hindi padin tumigil sa pagtulong si Sir Jerald na siyang laking pasasalamat ko

"may mga bagay akong sasabihin sayo at sana maunawaan mo" 19years old na ako nyan, sampung taon na ang lumipas.

"ano po iyon?" tanong ko

"are you familiar in the word Mafia?" he said out of the blue. oo familiar ako, gaya ng mga nababasa ko sa Wattpad

ang mafia, hindi sila masasama diba? nagagawa lang nila yung masasama kung kailangan. hindi sila basta basta pumapatay. but masama kung masama

, dahil illegal ang trabaho nila.

"yeah" tipid kong sagot

"bukas, pumunta ka sa lugar na to" at may iniabot syang isang papel, binuksan ko naman yun tsaka binasa

Qwerty St., Samsung, Nokia, Sony. [[A/N: hehe wala akong maisip na lugar eh ^___^ v matik na yan ha]]

"bakit po?" wala akong idea kung para saan yun at bakit, pero inilagay ko padin yun sa bulsa ko

"i want to train you"

"train me? for what sir?" ahhh, ngayon ay naiintindihan ko na

"i'm a mafia boss, and i know, pag nalaman na nila na may kinukupkop ako na itinuring ko ng pamilya baka kayo madamay so i decided na sanayin ka" he said with no expression. walang bakas ng takot o kaba sa mga sinasabi nya. yung parang ang laki ng tiwala nya na magagawa ko ang gusto nya. i didn't say a thing. hindi ako makapag desisyon kung papayag ako o hindi. pilit kong iniintindi ang mga sinabi nya.