Na pewno każdy z Was bardzo dobrze zna taka bajkę w której występuje piękna dziewczyna zakochana w księciu ukrytym pod postacią bestii prawda?
Ale co jeżeli ja znam inną wersję tej historii?
Kiedy pod skórą bestii nie ukrywa się książę a... buntowni...
Docierając po pewnym czasie do swojego mieszkania mieszczącego się w dość bogatej kamienicy, w miarę sprawnie udaje mi się pokonać ruchliwe śródmieście.
Parkuje swój samochód na podziemnym parkingu na swoim wyznaczonym miejscu zabierając z siedzenia wszystkie swoje rzeczy nie tylko w postaci torebki ale jeszcze swojego kremowego płaszcza, który zostawiłam na tylnym siedzeniu. Zmierzając do windy wciskam najwyższe piętro układając sobie w głowie już cały plan co powinnam zrobić po kolei za nim ponownie będę musiała wyjść...
Odkluczając drzwi wchodzę do środka mieszkania zostawiając swoje rzeczy w holu zmierzałam do kuchni w celu przygotowania sobie jakiegoś obiadu gdy zadzwonił mój iPhone w torebce, którą zostawiłam w salonie na kanapie. Szybko do niego podbiegam widząc, że dzwoniła do mnie mama.
- Hej mamo - powiedziałam do słuchawki gdy usłyszałam po drugiej stronie całą swoją rodzinę, kiedy włączyła mnie na głośnomówiący.
Słyszałam przekrzykującego się z mamą tatę i cicho się śmiejącą od czasu do czasu odzywającą się moją starszą siostrę Stephanie. Krojąc warzywa potrzebnych do warzywnego omletu cicho się śmieje z opowiadań taty, który z dokładnością opowiadał mi dzień spędzony ze swoim przyszłym zięciem.
- Brandon jest z wami? - zapytałam wsuwając sobie do ust kawałek pokrojonego pomidora. - Hej kochanie... - usłyszałam po drugiej stronie głos swojego ukochanego, przez który zrobiło mi się od razu cieplej na sercu i lekko się uśmiechnęłam. - Hej skarbie, jak się masz? Moja rodzina bardzo cię wykorzystuje? - zapytałam cicho parskając śmiechem słysząc obudzony głos taty: „Bez przesady Mels! Pokazałem mu tylko jak dobrze się spędza z nami czas, skoro cię kocha musi się przyzwyczaić" - krzyczał tata, gdy wywróciłem tylko oczami. - Jak słyszysz kotku, u mnie wszystko w porządku i cieszę się że i tobie udało się przetrwać pierwszy dzień, mam nadzieje, że w krotce się zobaczymy, tęsknimy za tobą ale ja najmocniej - powiedział gdy zaczął się wesoło śmiać i nie musiałam się długo zastanawiać gdy usłyszałam po drugiej stronie głos Stephy, która przedrzeźniali się z Bradem. „Twój kochaś jest nieznośny Mels następnym razem zabierasz go ze sobą do Stanów" - powiedziała blondynka gdy z niedowierzaniem cicho się zaśmiałem nakładając sobie na talerz gotowy omlet. - Dobrze kochani, odezwę się później muszę coś zjeść bo umieram z głodu a później umówiłam się ze znajomymi na integracyjny wypad. - Tylko nie integruj się za bardzo kotku... - powiedział Brandon „Nie słuchaj go, baw się dobrze siostrzyczko kochamy cię..." - dopowiedziała Stephane - Twoja upierdliwa starsza siostra ma rację baw się dobrze ale uważaj z alkoholem kochanie, to tyle kocham cię... - powiedział gdy odpowiedziałam mu tym samym rozłączając się by następnie zostawić telefon na blacie i udać się z talerzem do wysepki kuchennej i przy niej zjeść posiłek przeglądając na swoim MacBooku klub do którego się dzisiaj wybierałem i musiałam przyznać, że był całkiem niezły...
Nie znałam się na klubach gdyż rzadko w nich przebywałam ale jak tylko zasadzała się okazja zawsze chętnie z niej korzystałam. Bądź co bądź lubiłam dobrą klubową muzykę do której można było potańczyć czy też kolorowe drinki z palemkami czy innymi ciekawymi dodatkami.
* * * * * *
Gdy wybiła godzina dziewiętnasta byłam już gotowa do wyjścia.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
