YAĞMUR'UN SESİ

*TANITIM*

*Keyifli okumalar dilerim*

Kapının açılmasıyla irkildim.
Elimdeki günlüğü hızlıca yastığın altına koyup,iki elimle göz yaşlarımı silmem bir oldu. Kafamı çevirip tatlı bir tebesüm ettim.
Yatağıma,oturduğum yere gelip yanıma oturdu. Üzgündüm ama ben yalnız değildim ki. Kafamı okşayıp elini yüzümde gezdirerek; "İyimisin"dedi.
Kafamı saladım evet dercesine.ama huzursuzdum derin bir korkuya bürünmüştü bedenim.
Hissettmek!! evet evet hissettmek!!!hissler hiçbir zaman insanı yanıltmaz ki.
Bana dokunan ellerin şefkatli olduğunu zanederken içindeki kötülüğü,bana olan yaklaşımını gözlerinden anlamıştım.
Hissttim!!
Ve kendimi geriye doğru ittip, yanağımda olan ellerinden kurtulmuştum.
Sert bakan gözleri gözlerimle buluşuyordu ve bir hışımla kollarımdan tuttu. Kafese sıkışan bir kuş özgürlüğüne nasıl düşkünse bende aynen öyleydim.
Kendimi kurtarmaya çalışıyordum.
Çırpınıyordum durmadan çığlık çığlığa bağırıyor,sıkıca tutuğu bileklerimden kurtulmak için herşeyi yapıyordum.
Ellerinde olan ellerimi hızlıca çekip sigara kokan pis nefesini yüzümden kurtarmaya çalışıyordum.
Simsiyah gözleri arayış içindeydi aç köpek gibi.!

Avazım çıktığı kadar bağırıyordum ama kimseden ses seda yoktu tek ses işitiyordum. YAĞMUR'UN SESİ
Ne kadar da saçma ben o durumdayken yağmur!! yağmur!! Hangimiz çok ağladı!!?
Şimdi sen beni görüyor ama yardım bile etmiyorsun.
Yoksa bana mı ağlıyorsun!!?YAĞMUR'UN SESİNE Mi!!?
Ne kadar da şaçma bunları düşünmem dimi? Ama o an tek bunlar vardı aklımda. Bedenimi hisetmiyordum. Başımı sağ tarafa dönüp donuk gözlerle karşımda duran,perdesi aralıklı çekilmiş olan pencereden dışarıya bakıyordum.
Evet evet !! Özgürdüm niye kalkmıyordum ki!? Bedenim var ama ruhum yok gibiydi . Amcam bile demek istemediğim kişi dışarıya çıkarken ruhumuda kendiyle götürmüştü. Ya ben ölecektim ya o adamı öldürecektim
Ruhsuz bir beden ve yaşayan bir ölü misali zorluklada olsa kalkmıştım yerimden.
Aynaya doğru baktığımda yüzüme tükürmek geldi ama benim suçum yoktu ki. Yüzümden,bana dokunduğu her bir dokunuşunun izi kalmış gibiydi. Zangır zangır titremeye başladım. Çığlık atıp bir hışımla karşımda ki aynayı paramparça etmem bir oldu. Bütün cam parçacıkları yere serpilmişti. Bir keskin olan parçasını alıp bileğimdeki şah damarıma doğru getirdim. Herşey bitecekti bu kirli bedenimle yaşamak istemiyordum yaşayan bir ölü gibi bedenim ayakta durmakta zorluk çekiyordu.

Arkadaşlar öncelikle merhabalar kitabima zaman ayırıp okuduğunuz için tsk edrm.Sizlere begenirsnz veya begenmeseniz bile yorumlarınızi bekliyorm umarim beğenirsnz.😍☺