And He Left Me... (One Shot Story)

And He Left Me...(4,144 words)

I was young, dumb, and broke
I was just a highschool student that time. Who would have thought that I would get the best moment of my life while falling apart? Nananahimik ka lang naman, napaglaruan ka pa.

Di ba dapat yung mga maiingay yung dapat na pinaglalaruan? Kasi yung mga yan pag nasaktan tumatahimik. Let's see then.

Kahit ako I don't know what to do na. Yeah, sometimes there are moments na kailangan mong lumaban mag-isa. This is your fight. And yes, pwede akong humingi ng tulong but I didn't. I chose the right decision this time.

So para sa susunod na may mangyari, masasabi ko nalang na "I'm born ready".

Yung kahit ako lang magagawa kong bigyan ng time yung sarili ko. Ayoko kasi sa lahat yung sinasabi lang sayo pero hindi mo naman ramdam.

For others, isa lang akong madramang babae na nabiktima ng love potion. Yung love potion na gustong gusto makuha ng karamihan. So they can use it sa taong mahal nila. Yung taong mahal nila pero hindi sila mahal. But you have no choice nga pala. Kahit ilang potions pa ang ipainom mo sa kanya, hindi mo pa rin masasabing mahal ka talaga. Pwedeng mamahalin ka ng mga mata niya, pero hinding-hindi ng puso.

Para sa mga taong pinakilig tapos iniwan matapos ang lahat. Lahat ng good and memorable memories... It would fly away that instant para sa kanya.

But for you, it will remain forever.

Without even informing you na wala na pala,bumitaw na siya sa tali na kinakapitan niyo dati.

At kasabay ng pagbitaw niya ay yung pagtalsik mo. Aray. Mapapainda ka nalang sa sakit kasi tandaan mo, wala palang kayo. Bat ka magrereklamo? Kasalanan mo hindi ba? Magdusa ka.

Pinunasan ko naman ang luhang tumulo sa lap ko. Damn. Kailan ba ko matututo na walang seseryoso talaga sa akin? Kahit pa sabi nila maganda ako, matalino ako, at mabait akong tao.

Maganda... Lalapitan ka kasi ang ganda mo, so lahat ng tao niyan mabibilib sa kanya if that man made you fall.

Fall in his dangerous trap where no one can survive. Paano? Wala kang kaalam alam sa love until he came and then left right after. Hay.

Yeah that's it uunnahan ko na kayo, He left me...

without a word

Flashback

Naglalakad ako papalapit sa gate ng bago kong school. Inayos ko muna ang school uniform ko and I heaved a sigh.

This is it. Sabi nila masaya daw ang high school years... so let's see. Malay natin totoo diba? Maniniwala nalang ako. Tutal doon ako magaling. Lahat pinaniniwalaan ko.

Ang saya naman pala ng mga tao dito... may sari-sariling grupo sila.

May maiiingay, makukulit, may nagbe-beatbox sa gilid habang may nagsho-showdown na hip-hop dancers ata, I think? Kitang-kita sa bawat indayog ng kanilang katawan ang pagmamahal sa pagsasayaw.

Napangiti ako sa nakita.

Sa right side naman, may grupo ng mga babae na kumakanta. With different tunes and styles na parang...

Na parang-

"Omg! Acapella?!" I rushed to them and halos malaglag na yung bag ko. I don't caaaare. Naaalala ko ang Bella's! Omg, I love them so much at nakakatuwang kinakanta ng ibang kabataan ang mga musika nila. Yung mga nakikita ko sa movies biglang bumalik sa ala-ala ko.

Dahan-dahan naman silang napalingon sa akin at napatigil sa pagkanta.

Wait... Did I ruined the moment? Wth? I feel so embrassed.