Κεφαλαιο 32

14.2K 985 15
                                    

" τι ματάκια μου ; Οτι θέλεις να μου πεις πες το και γω θα το κανω . Αν θες να φύγω θα το καταλάβω . Δεν θέλω αλλα θα το κανω . Ελπίζω να με δεχτείς διπλα σου "
Τον κοιτουσα μέσα στα ματια . Πως θα μπορούσα χωρίς αυτόν . Τον άρπαξα και τον φίλησα . Στην αρχη ξαφνιάστηκε αλλα μετα ανταπέδωσε το φιλι . Ηταν απεγνωσμένο. Ολα τα συναισθήματα βγήκαν σε αυτο το φιλι .
" να υπόθεσω οτι με δέχεσαι ;"
" χρειάζεται να το ρωτάς ;" Με σήκωσε αγκαλιά και με γυρνούσε .
" δε θα το μετανιώσεις "
Εκείνη η βραδιά ηταν η καλύτερη της ζωής μου . Κάναμε έρωτα όλο το βράδυ . Μου ψιθυρίζε γλυκόλογα . Με φιλούσε παντού και μου έλεγε πόσο με αγαπάει . Ένιωσα τι σημαίνει να είσαι ευτυχισμένη . Τον αγαπούσα και δεν θα άφηνα τιποτα να μπει ανάμεσα μας .
Το επόμενο πρωι ξυπνησα απο τα φιλια του . " δεν σε χορταίνω "
" αν δεν σταματήσεις δεν θα σηκωθούμε ποτε απο το κρεβάτι " μου χαμογέλασε πονηρά .
" και που ειναι το κακό σε αυτο ; "
" έλα σηκω . Πεινάω . Θα μου ετοιμασίες πρωινο ;"
" Νεφελη νομίζω με εκμεταλλεύεσαι. Ξέρεις δεν μπορω να σου πω όχι . "
" ε αφού δεν μπορείς , παω να κανω ενα ντουζακι και εσυ μπορείς να ετοιμασεις κατι να φάω " έτρεξα προς το μπάνιο .
" δεν παίζεις σωστά " του χαμογέλασα και έκλεισα την πόρτα .
Οταν κατέβηκα στην κουζίνα ειχε ετοιμάσει τα πάντα . Έπεσα με τα μούτρα στο φαγητο .
" οταν είπες οτι πείνας το εννοούσες ε;" Κούνησα μονο το κεφάλι .
" τωρα που τελείωσα τι θέλεις να κάνουμε ; "
" θέλω να περάσω λίγο απο το σπίτι και μετα οτι θέλεις . "
" δώσε μου είκοσι λεπτα να ετοιμαστω και φεύγουμε . Θα πάρω την Έλενα να πάμε για φαγητο με τον Κώστα . "
Ετοιμάστηκα γρήγορα και πηρα τηλέφωνο την Έλενα . Της είπα γρήγορα τι έγινε . Φώναζε μέσα απο το τηλέφωνο και μου έλεγε πόσο χαρούμενη ειναι .
Σαράντα πέντε λεπτα μετα είμασταν στο σπίτι του και περίμενα να ετοιμαστεί . Ηταν στο μπάνιο οταν χτύπησε το κουδούνι .
" Νεφελη άνοιξε λίγο "
Οταν άνοιξα την πόρτα ειδα τη Σοφια να με κοιτάει στην αρχη με απορία και μετα με θυμό .
" τι κανεις εσυ εδω ; Δε σου είπα οτι ξαναγύρισε σε μενα ; Τι κανεις τωρα ; Τον περιμένεις σπίτι και προσπαθείς να μου τον πάρεις ;"
Την άφησα να τελειώσει το μονόλογο της .
" εμένα μου φαίνεται οτι εσυ είσαι αυτη που προσπαθεί συνέχεια . Κατάλαβε το επιτέλους . Είμαστε μαζι . " κουνούσε το κεφάλι της .
" όχι δεν το δέχομαι . " άρχισε να έρχεται απειλητικά κατα πανω μου .
" δεν θα σε αφήσω αυτη τη φορα να μου τον πάρεις " πλησίαζε όλο και πιο πολυ .
" αν ημουν στη θέση σου θα έκανα μεταβολή και θα έφευγα . Αν σε ξαναδώ σπίτι μου θα βαλω να σε συλλάβουν . Αν ξανα πλησιάσεις τη Νεφελη θα σε σκοτώσω με τα ίδια μου τα χέρια . " γύρισα και ειδα τον Αλέξανδρο που στεκόταν απο πίσω μου μονο με την πετσέτα . Ηταν τόσο θυμωμένος που τρόμαξα και γω η ίδια . Η Σοφια δεν ειπε τιποτα . Κοίταξε μια εμένα και μια τον Αλέξανδρο και έφυγε .
" είσαι καλα ;" Άρχισε με μου χαϊδεύει το μάγουλο .
" ναι μια χαρα μην ανησυχείς . Δεν μπορει να μας πειράξει πλέον "

@ σας ευχαριστω που στηρίζετε την ιστορία μου . Μην ξεχνάτε μα ψηφίζετε και να σχολιάζετε !!@

Ετσι ξαφνικαDonde viven las historias. Descúbrelo ahora