"Two-piece of chicken, sundae and uhmm-" the girl in front of me said while thinking of what she'll order. I am waiting patiently. She will be the last costumer I will have for today. Darn, I want to take my bed and hug it. I just show her my fake smile."and oh! I want fries" finally! I nodded and repeated her orders.
"Total of 250 pesos,ma'am"I said and she paid her bills. I handed her orders. Agad akong umalis sa kinatatayuan ko at nagsimulang magmartsa papunta sa staff's room.
Tinanggal ko ang fishnet sa ulo ko at inalis ang pagkatali ng buhok ko. Hinayaan ko itong bumagsak sa ayos at haba nito. Umupo ako sa mahabang upuan at nagsimulang magtanggal ng uniporme. Nagpalit lang ako ng polo na medyo kupas na ang kulay.
Hayyyy! Sa susunod na lang nga ako bibili.
Niligpit ko ang mga gamit ko at tumayo na. Nagsimula na akong maglakad-lakad papuntang dorm. Nagdo-dorm lang ako kasi masyadong mahal kung rerenta pa ako ng buong bahay. Kaya nagrenta na lang ako ng di gaano kalakihang kwarto para bawas gastusin.
Wala naman akong gagastusan pero kailangan ko ring magtipid. Nag-aaral pa naman ako.
Wala na akong kasama, wala rin naman akong mga kapatid. Yung mga magulang ko naman may kanya-kanyang pamilya. Di ko nga alam kung bakit ko natagalan mabuhay dito sa mundo. Siguro sadyang pursigido at madiskarte lang talaga ako.
"Uuwi ka na? Sabay na ako. " lumingon ako at nakita ko kung sino nagsalita. Tinignan ko lang siya saglit at nagpatuloy sa paglalakad.
"Hindi mo rin ako papansinin, right? Look, I already said sorry! Do I always have to explain myself? I have something to do!" well, f-ck your reasons and f-ck my feelings. Okay, kailangan ng matapos ' to. F-ck! I'm damn tired for alien's sake!
"Look, I'm tired today. Please, not now. " I said with tired voice. Tumingin lang siya sakin at sabay kaming nagpakawala ng buntong hininga. Nagpatuloy kami sa paglalakad.
Tahimik naming binabagtas ang daan patungo sa dorm ko. Naririnig ko rin siyang ilang beses na naglalabas ng buntong hininga na parang gusto mag umpisa ng isang maliit ng konbersasyon ngunit hindi matuloy dahil may bumabagag sa kanya.
"It's your 9th sigh, Loke. It's alright. I forgave you long time ago, you have to forgive yourself too, " Napagdesisyunan ko nang kausapin siya at nang wala akong makuhang tugon ay nagpatuloy ako sa sasabihin ko. "If you keep yourself locked by past, you can't free yourself. If you can't forgive your mistakes then you don't have the rights to ask forgiveness from someone. "
Nang makarating kami sa dorm,pumasok agad ako at hindi ko na siya inimbitahan na pumasok.
I exhaustedly hug my bed and feel it's warm.
Ohhhhhh... Heaven!
Blackness immediately block my vision and before I knew it, I fell asleep.
