O'na saygılarımla.

δυο

Aklımdaki fikirler biraz değişti. Umarım beğenilir.

•●•●•●•●•●•●•●•●•●•●•●•●•●•●•●•●•●•●

Uyanmıştım. Sabahtı ve gözaltlarım çukurlarına kavuşmuştu. Çakır irislerim görüntüyü netleştirmeye çalışıyordu. Allah aşkına gözlüğüm neredeydi? Annem yine uyuya kalmış ve beni uyandırmayı unutmuştu. Babamsa galiba mutfaktaydı. Okul kıyafetlerimi giyip kahvaltıya oturdum. Uyanınca yemek yemeyi sevmediğimden bir kaç şey atıştırıp çantam ile birlikte aşağı servisi beklemeye indim.

Kulaklıklarımı takıp kulaklarımı Bach ile buluşturdum. Sakinleştirici etkisi ruhuma işlerken servis geldi. Okula başlayalı bir iki ay olmuştu galiba. Tenefüslerde uyur dersleri pür dikkat dinlerdim. Pek kişi ile muhattap olmaz Bach ve Kafka ile kendimi yalnız bırakırdım. Ama sınıf başkanıydım. Nasıl oldu diyecek olursanız güya "öğrenciyi sosyalleştirmek " içindi. Benim düşüncem kimsenin başkan olmayı istememesinden dolayı desede düşüncemi kim takar. 10. Sınıf olan B 'nin yanına gittim ve sonra da yan sınıftan A yı aldım. B tam bir "çöm korkutucu 3000"di ama bizi severdi. Onunla tanışmam biraz garipti. Bizim sınıfa girip okulumuzun eskiden bir hastane olduğunu ve bu sınıfında mork olduğunu söylemişti. Ama bu gerçekçi düşünülecek olursa imkansızdı. Benim tepki vermediğimi görünce bozulmuştu. Şahsen pek de umrumda değildi. Saçmalığının bitmesini bekledim. Bu olay bittiğinde bir anda arkadaşım oldu.

Garip biriydi ama onu sevmiştim. Sonra A ile tanıştım. A hayatımda gördüğüm en deli insandı. Çok zekiydi ama salak olmayı seçerdi. Her şeyi tahmin eder pek şaşırmazdı,yani hemen hemen her şeyi, onunla tanışmam münazara sayesinde oldu. Laflarına hayra kaldım. Sonra arkadaşım oldu. Ve eğer O'na gelirsek. Poff, 11 ,lerde ki sessiz çocuktu. Okul başkanımız. 9 ve 10 ların gözdesi. 11 lerin birtanesi. 12 lerinse " Bir yıl büyük olaydı iyiydi." dediği çocuğumuzdu. Onunla kürsüye çıktığımda tanıştım. Saçları mükemmeldi. Normalde tipim değildi. Ben esmer severdim. Ama çok tatlı gelmişti. Boyu uzunda ve kürsüdeki mikrofon yüzünden biraz eğilmişti. Beni tanımıyordu belki. Ama ben ona böyle ufacık değil baya baya ... Ama bunlar hep hormonel dürtü.

Bir deli cesaretiyle ona açıldım. Çok sakin karşıladı ve sanki yüzünde "Poff, yeter." gibi bir ifade vardı. Sonraki günler hep onun sınıfının önünde geçti günlerim. Yeri geldi onu sırtıma aldım ve yere düştük. Bazen okulun ortasında bir anda ona sarıldım. Ve bazen de onu ve başka kızları gördüm. O iyiydi onları kırmazdı. Bazen ona zorla yemek yedirmeye çalışırdım. Çünkü besin kaynağı çizi olmuştu.

Günlerim böyle geçti. Sonra U ile tanıştım. Onunla kavgamsı bir şey yaşamıştık. Sonra çok iyi dost olduk. Benim sakar arkadaşım okuldan kaçarken ayağını kırmıştı. Hangi deli cesaretiyle atladı hiçbir fikrim yoktu. Ama dediğim gibi bana çok iyi geliyordu o mükemmeldi. Size hiç anlatmasamda bir de K vardı. O ise bir kaç yıllık arkadaşımdı. Hayatımda en değer verdiğim kişilerden biri. Çok zor bir zamanda tanışsakta bei hep bu halimle kabul etti.

Bazen onlar olmasa ne olurdu diye düşünsemde belki pek bir şey değişmezdi ama gitmesinler istiyordum.

•●•●•●•●•●•●•●•●•●•●•●•●•●•●•●•●•●•●•

"İşte indim sahneden öpüyorum ağzından..."