"Buzzzź Buzzzź Buzzzź Buzzz" Ik deed mij ogen open en besefte weer even dat ik verhuisd was. ik klikte mijn wekker uit en liep naar me kledingkast. Hmm.. ik pakt een zwarte spijkerbroek en mijn obey sweater. Daarna liep ik naar beneden en ging aan tafel zitten. "mam, wat eten we ?"... geen antwoord en ze was nergens te bekennen. raar. Nouja ik liep naar de gang deed mijn jas aan en liep naar buiten en pakte me fiets.
Toen ik op school kwam zag ik allemaal groepen kinderen, ik zag de emo's en de punkers maar ook de tutjes en de sport apen. Hmm.. ik weet niet wat ik ben, ik ben overig. ik kreeg een naar gevoel in me buik, ik pas nergens bij. Ik reden naar binnen de wc in. Na een kwartier was ik weer rustig en liep ik weer de aula in. hmpfff k heb hier gewoon geen zin in okay!. k liep naar het Nederlands lokaal. we hadden mevrouw van der tuin vandaag. tenminste dat zei me rooster. k liep naar binnen en stelde mezelf voor aan mijn mentor. "fijn dat je hier bent" zei ze vriendelijk. maar het voelde on prettig. alsof ze wilden dat ik er toch niet was. k werd naast een stille jongen geplaatst. Hij heet thijs. "Hoi " zei ik verlegen. ik kon zijn gezicht niet goed zien maar ik had een verlieft gevoel in mijn buik. "Heuy, k ben thijs, ik ben Emo en ik ben een bad ass. heb je daar problemen mee? zo neej? Mag ik je" ik schrok een beetje van zijn antwoordt maar ik mocht hem wel. "uuhmm wrm woon jij in Spijkenisse? " vroeg ik voorzichtig. " omdat ik op Mn andere school me nket gedroeg en me ouders hoopte dat ik zou stoppen met mezelf te snijden" zei hij emotieloos. ik snapte niet wat hij bedoelden met "snijden". "wat bedoel je met snijden?" en ik keek hem vragend aan. ik zag dat er een glimlach op zijn gezicht verscheen. " met een mesje mezelf pijn doen. klinkt pijnlijk maar geloof me het is heerlijk. pijn is fijn dat is mijn moto. " lachende keek hij me aan. "Oww.. K snap je..denk ik... maar ik had een vra.." zonder dat ik mijn zin kon afmaken pakte hij mijn hand en schreef daar zijn nummer op. " app me vanavond maar, dan praten we verder " en toen ging de bel.
