The first start.

15 0 0
                                    

"Toen we aan kwamen regenden het pijpenstelen en het onweerde als een gek. Het huis zag er uit als of het behekst was, maar me ouders verklaarde me voor gek." Ik legte me telefoon weg en hielp me ouders met uit pakken. Ik vond het allemaal maar raar, het was allemaal zo donker, en koud. En ik was niet bang maar ik was totaal in shok. Er kwam een raar gevoel over me heel walse alsof ik een klein muisje was die plat werd getrapt met al het bloed aan de muur, alsof.. iemand hier pas geleden vermoord is en de daader er nog steed rond spookt. 'Sab!" Gilde mijn moeder. "Hou eens op met dat gedagdroom zeg! Alles wat jij denkt dat hier gebeurt is is hellemaal niet waar, het is een mooi huis en wij gaan hier wonen punt uit.!. "Mam... het voelt gewoon niet goed hier, er klopt iets niet." Mijn moeder antwoorden niet meer en trok me aan me arm mee naar boven. En We kwamen in een kleine kamer met maar een raampje. "Dit is jou kamer Sab, geniet er van" Ze liep de kamer uit en deed de deur met een klap dicht. Het was er koud en erg donker. Maar op een of andere manier voelde ik me thuis. ik vond het raar ik hield altijd van alle velle kleuren, maar dat was nu weg, opeens. Ik keek weer verder in me kamer. er zitten overal scheuren in de muur, en de vloer lag half open. Ik ging op de grond liggen, het was koud maar het was zacht, heel zacht. Na een lange tijd op de grond hebben gelegen liep ik naar beneden, het avondeten stond al klaar. Ik ging zitten en begon met eten. Het was niet erg lekker, dus ik heb de helft laten liggen.

2uurtjes later besloot ik om naar bed te gaan, me ouders waren al 1uur geleden gaan slapen dus ging ik ook maar. ik keek op de klok, '12 uur' pfff.. en morgen moet ik naar school. wat een stom plan was dit toch! Ik plofte neer op me bed en deed me pyama aan. 'BOEM!' Ik gschrok me kapot. ik keek om me heen en ik zag dat mijn deur dicht was geklapt. ik liep er naar toe en deed hem weer open. Raar.. er is hellemaal geen wind. Ik liep naar mijn ouders kamer. daar was de deur open, ze waren niet wakker geworden van de knal. hmm.. wierd. Ik liep weer terug naar me kamer en viel vrijwel direct in slaap.

I always try to much.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu