Bts:I like it
Ο Taehyung την πλησιάζει περισσότερο σταματώντας όταν νιώθει τα χείλη του να ακουμπάνε τα δικα της. Κλείνει τα μάτια του και παραμένει σε αυτο το σημείο. Δεν ήξερε αν έπρεπε να συνεχίσει. Νιώθει τόσο παράξενα. Για πρώτη φορά μετα απο καιρό νιώθει μια εσωτερική γαλήνη.Και είναι τόσο όμορφη, ορκίζεται πως δεν έχει δει ομορφότερη. Αλλά, είναι επικίνδυνος και σε καμία περίπτωση δεν θέλει να την μπλέξει ακόμα και αν το έχει ήδη κάνει. Δεν θέλει να αφήσει τον εγωισμό του να τον κυριεύσει και να την πλησιάσει. Όμως, για κάποιο λόγο, δεν μπορεί να σταματήσει.
"Taehyung;"
Λέει η Raven βγάζοντας τον από τις σκέψεις του.
"Πρέπει να φύγω.."
Συνεχίζει , και ο Taehyung κουνάει καταφατικά το κεφάλι του.
Η Raven σηκώνεται όρθια και τον βοηθάει και εκείνον να σηκωθεί. Πηγαίνουν στο σαλόνι και τον βοηθάει να κάτσει στον καναπέ.
"Θα είσαι εντάξει μόνος σου;"
"Ναι."
Η Raven παίρνει το κινητό και το μπουφάν της και ανοίγει την εξώπορτα. Πάει να φύγει αλλά η φωνή του την σταματάει.
"Ευχαριστώ."
Λέει απλά και εκείνη χαμογελάει κλείνοντας την πόρτα πίσω της.
Ανοίγει το τηλέφωνο της για να δει την ώρα.
1:03 .
"Την εχω πατήσει."
Μονολογεί και αρχίζει να περπατάει.
Κάνει κάποια βήματα και ακούει έναν θόρυβο. Τρομάζει και κοιτάζει γύρω της.
Κανένας.
Επιταχύνει λίγο το περπάτημα της μα ξανακούει θόρυβο και σταματάει. Ένα μαύρο jeap σταματάει μπροστά της. Η πόρτα ανοίγει και ένας άντρας άγνωστος σε αυτήν βγαίνει από το αμάξι.
"Μπες μέσα."
Λέει απλά.
Η Raven τον κοιτάζει τρομαγμένη.
"Δε μπαίνω σε αμάξια αγνώστων."
Λέει τελικά.
Ο άγνωστος για αυτήν άντρας την πλησιάζει και σταματάει λίγα εκατοστά μακριά της.
Τι και αν με απαγάγει;
Σκέφτεται και αρχίζει να τρέμει.
"Δεν χρειάζεται να φοβάσαι, δε θα σε πειράξω."
Της λέει ήρεμα αφού κατάλαβε πόσο την έχει αναστατώσει.
YOU ARE READING
Lost In Your Cocaine || greek
FanfictionΠολλές φορές το μόνο που χρειάζομαι είσαι εσύ. Το καλό, το αναγκαίο και το κακό μου. Άλλες πάλι το μόνο που χρειάζομαι είμαι εγώ. Το πολύ καλό, το πολύ αναγκαίο αλλά το πολύ κακό μου. Ίσως αν υπερέχεις, τουλάχιστον στα δύο πρώτα, πολλές φορές το μόν...