Geri Dönüş

Komik Pozlar

Kapıyı açtığımda karşımda bir adet Arthur duruyordu bende ne yapacağımı şaşırdım
doğal olarak çünkü içerde Cristen vardı ve o bir kurt adam ve o da benim gibi asil kan
kurt adam olduğu için tabi kokusu daha ağır oluyordu ve bu kokuyu Arthur un fark
etmesi uzun sümemişti ve ;
- İçerideki kim Mira yoksa bir kurt adam mı?!?
- Şeyy evet ama dur o benim arkadaşım...
- Arkadaşın mı Mira sen kafayı mı üşüttün hem kokusu da ağır bunun asil kanlı kurt
adam falam mı?
- Şeyy...evet...
- Mira sen gerçekten kafayı yemişsin evinde nasıl bir kurt olur.
O sırada salondan Cristen geldi ve tam o sırada zaten olan oldu ikiside diğer yüzlerini
ortaya çıkardılar ben durun desemde hiç bir faydası olmadı ikisi de ezeli düşmanmış
gibi gözüküyorlardı tabi ben bu duruma biraz şaşırsamda belli etmedim ve ikisinide en
sonunda ayırabildim.
- Senin ne işin var burada Arthur dedi cristen.
- Asıl senin ne işin var burada ya hemde Mira nın yanında!?!? Dedi arthur
- Bir dakka bir dakka siz tanışıyormusunuz...? Dedim.
- Boşver dediler aynı anda.
- Tmm o zaman kavganızı lütfen başka bir yerde yapar mısınız ya da arthur sen artık
gidebilir misin ?
- Eğer bu herifte buradaysa senin yanındayım.
- Tmm yanımdasın ben yukarı çıkıp uyuyorum sizde daha fazla ses çıkarmadan
uyusanız ii olur...
- Ama annenler??? Dedi crist
- Annemlerin acilen konseye gitmesi gerekti bir hafta falan evde yoklar...
- Tmm o zmn ii geceler...
- İi geceler dedim ve yukarı çıktım kendimi hemen yatağıma attım ve attığım gibi
uyudum.
*****
Sabah uyandığımda saatin biraz erken olduğunu gördüm biraz yatakta oyalandıktan
sonra üstüme sportif şort ve tişört ayakkabı olarak ta siyah vansımı giydim
telefonumuda alıp aşşağı indim ama gülmemek için kendimi çok zor tutuyordum
hemen telefonumu alıp fotoğraflarını çektim çektikten sonra daha fazla dayanamayarak
gözlerimden yaşlar gelene kadar gülmeye başladım en donunda uyandılar ve bana ne
var gibi bakışlar atıyorlardı bende işaret parmağımla onları gösterdim halleri aynen
şöyleydi; bizim evin salondaki koltuğuna yatmışlar ama normal yatma değil birbirlerine
sarılarak sanırsın sevgililer tövbe tövbee... Sonra ikiside durumu anlamışlardı ve bir
bana bir de elimdeki telefona baktılar sonra crist :
- Sen bizi mi çektin yoksa dedi.
- Hayırrr 'r' yi uzatarak söylemiştim e tabi bunlar anladılar benim fotolarını çektiğimi
anladılar ama biraz geç oldu ben tüm hızımla koşmaya başlamıştım bile arkandan
arthur bağırıyordu :
- EĞER O FOTOĞRAFI SİLMESSEN ELİMDEN ÇEKECEĞİN VARR diyordu yarı ciddi
yarı şakadar bir tavırla.
Bende HAYIIRR diye bağırıyordum.
Ama bir anda arkamdaki sesler kesildi bende durup arkama baktım ama gerçekten
yoklardı nereye gitmiş olabilirler ki...
Oraya doğru ilerlerken bir yandanda bağırıyordum ARTHUUUR , CRİİSSTENNN ,
NERDESİNİZ ÇOCUKLARRR ama ne ses nede çıtırtı vardı sonra bir anda havadan iki
kaslı vücut indi e tabi bunlar bizimkilerdi e beni bir anda gıdıklamaya başladılar e
benimde en kötü tarafım her tarafımdan gıdıklanmak olduğum için gülmekten
ölüyordum resmen...
- Hahahah çocuk- ahhahah çocuklar durunnnn
- O zaman fotoğrafı silecen dedi arthur
- Tmm bakın siliyorum işte dedim ve sildim.
Arkamızdan ayak sesleri ve çıtırtılar gelmeye başlamıştı...
- Çocuklar şuradan bir ses geliyo dedim.
- Hayvan falandır boşver dedi crist.
- Ben emin değilim hadi hemen gidelim buradan dedim.
Biz tam gidecekken arkadan bir ses.
- Nereye gençler biz daha yeni geldik!
- AVCILAR!?!?!?!
- Evet küçük asil kanlı çocuklar Avcılar...
- Crist , Arthur hemen gidelim!! Hızlı olun!!!
O adam;
- Ama parti daha yeni başlıyor...
Bizden çok fazlalardı 10 kişi falan onları eğer avcı olmasalar çok kolay yenerdik ama
avcı oldukları için bize karşı bütün önlem ve eğitimleri almış oluyorlar.... Bu arada
avcıların çoğu melez oluyor ve bu onları biraz daha güçlü kılıyor....
- Çok sağolun ama bizim sizden daha önemli yapacaklarımız var dedim ama o sırada
bizimkiler savaşa her an tetiktelerdi o sırada arkama biri geldi ve beni ısırdı etrafım
kararıyordu , Crist ve Arthur olayın farkına varmış ve diğer yüzlerini çıkarmışlardı
Arthur beni son anda düşmekten kurtardı sesler ve görüntüler kayboluyordu son
gördüğüm şey oradan çok uzaklaşmış olmamız...