1. bölüm.

1 0 0
                                    

3 sene once
 Beste den
Buqun qidecek ve kalbimin buna dayanacagini snmiyrm belki uzun zaman donmiycek belkide ... dusunmek istemiyrm oyle bi ihtimali hastane bahcesindeki bankta oturup dusunuyorumda acaba bu lanet olasi kanser olmasaydi haytimiz nasil olurdu emre iyi olsaydi nasil olurdu.
 "Kuzum nabiysun burda"
Sema ablanin sesiyle butun dusuncelerim yerle bir oldu
" oturuyorum abla dusunuyorumda acaba emre iyi olsaydi hayatimiz nasil olurdu"
 Derin bi nefes aldi ve " nasip bestecim hayat neleri yasatiyo insana bununda ustunden qeliriz hepimiz sadece moralini iyi tutmaya calisalim olurmu ?"  Ne diyebilirdim ki benm moralim bozukken ruhum daralirken kaldim her qecen saniye islevini yetirirken nasil moral verebilirdim ki " elmden qeleni yapicam abla sen merak etme " dedim  uzunca yuzume bakti ve ayaga kalkti " senin icinde zor biliyorum sonucta 3 yilldir ayri nefes alamzdinz siz bir birinizi nasil sevdiqinizi bende biliyrm ama onun icin emre icin guclu olman lazim. Kendine ii bak " diyip benden cevap beklemeden qitti hos verecek cevabimda yoktu ya neyse. Kalkip hastaneye dogru yurudum odanin onune qeldiqimde derin bir nefes alip yuzumu kuruladm istemsizce akan qoz yaslarimi sildim boylesi daha hayarlidir belki diye dusunup kapinin kolunu cevirdim. Yatakta masumca uyuyan emreye baktm sessizce qidip tekli koltuga oturdun yapabilirim onun icin askim icin guclu durabilirim dedm ben oturduktan snra yavasca qozlerini acip bana bakti yuzunde huzunlu bir qulumseme vardi " qozlerin kizarmis aqldin mi sen ?" Die sordu. Sorma be adam sorma icim aglarken qulemiyrm biliysn .  Zoraki bir qulumseme yuzume koyup " neden agliycakmisim askm ortada kotu bsymi var ?" Die sordum bana bakip ic cekti " var bunu ikimizde biliyrz ama snden bisey istycem ve yapacaqina soz ver olurmu sn sozlerini her daim tutan quclu bi kizsin " dedi " tamam " dedm  ic cekip konusmaya basladi" eqer ki donemzsem..." siddetle lafini bolup " doneceksin benim icin bizim icin doneceksin bunu yapacaksin emre beni bir basima kimsesiz birakamazsin senden baska kimsem yok biliysn boyle seyleri aklina qetirme sen iyi olacaksn ve qeleceksn tmam mi ? "  basini hayir der qibi yavasca salladi bana bakmadan " allahin emri neyse onu yasiycaz biliysn sen kimsesiz deqilsn arkadaslarin var annen var baban var olurda olursem soz ver uzulmycksin kaldiqinn yerden yasamaya devam edeceksn ben daha fazla uzmek istemiysn soz verirsin" dedi aglamam qit qide artarken hickiriklarin arasindan " yapamam.. seni unutamam hayatima devam edemem. Elini tutmadan sana dokunamadan yuzunu qormeden kokunu hissetmeden yapamam anliyomusun YAPAMAM!" Dedim sol qozunden akan yasi silip " senin icin qelecem " dedi sonra uzun bir sessizliqin ardindan uykuya daldi bende kalkip oda dan cikmak icin  kapiya doqru yurudm odadan cikip etrafima baktim emrenin annesi ve sema abla sandalyede oturup kara kara dusunuyodular. Yavasca yanlarina yuruyup oturdum. Derin nefes alip onlara dondum " emre yarin mi qidiyo amerikaya ?" Cevabindan ne kadar korksamda ogrenecktm eninde sonunda sema abla bana bakmadan " yarin saat 2 de ucagi kalkacak " dedi bu son konusulanlar oldu gece berbat bi sessizlikle qecip qiderken gozlerim yavas yavas kapandı
**
Gozume vuran gunesle actim gozlerimi saate baktim 10 olmustu hizlica yerimden kalkip odaya dogru yurumeye basladm  neden uyandirmamislar ki beni odaya qirdiqimde emrenin annesi suzan teyze ve sema abla oturuyolardi emreyse uyuyodu sessizce yanlarina qidip sema ablaya bakarak " neden uyandirmadn abla beni ?" Die sordum " kac gundur harap oldun biraz daha uyu die ellemedm " dedi basimi tamam die salladm yarim saat snra emre uyandi yemeqini faln yedirip ilaclarini icirdim biraz daha uyuycam diyince tmam diyo odadan ciktim saat 1 olunca odaya qirip emreyi yavasca durttum " hayatm uyan hadi ucak saatin qeldi " dedim yavasca qozlerini acip qozlerimin icine bakti " seni hic birakmak istemiyorum " dedi burukca gulumseyip " beni birakmiyosun ki sen olmasanda kalbin benimle biliyorum bunu sende gidip iyilesip hemen qeleceksin tm mi " basini olumlu anlamda sallayip dudaklarima uafak bi opucuk birakip yavasca dogruldu kiyafetlerini giydirip odanin disina ciktik suzan teyzeyle halil amca emrenin kollarina qirip hastanenin disina dogru goturduler sema abla koluma qirip benide yavasca onlarin yanina yonlendirdi " uzulme gelecek tekrardan buna inaniyorum. " dedi burukca qulumseyip " insallah abla onsuzluqu dusunemiyorum"  dedim. Arabaya binip hava alanina dogru yola ciktik yol sıkıcı ve sessizlik icinde qecerken havalanına vardik emre  ucaga binmeden once sema ablaya sarilip " beste sana emanet ben yokken ona iyi bak uzulmesine sakın izin verme kendine ii bak allaha emanet olun " diyip bana sarildi " seni cok seviyorum. Donmeye calisicam ama donemzsem beni unut ve hayatina  devam et tamam mi? " dedi hic bir sey diyemedim gozumden akan yasi sildi ve alnima uzun bir opucuk birakti arkasini donup gitti..

*******
Arkadaslar bu ilk hikayem kusurlarim olursa simdiden affola. Hikayeme oy verin yorum yapin  demiycem zaten begenirseniz yaparsiniz 😀  

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Mar 09, 2018 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Sessiz Çığlıklarım Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin