Hayat ben gibi

Bölüm 1

Dün 11 Nisan 2017
17. Yaş günümü kutladım ben her Doğum günümde aynı dileği diledim "nolur bu Yen'i yaşımda babamı bulayım,nolur bir sonra ki yaş günümde babamda olsun".her yaş günümde bu dileği diliyorum hani her birey yaş günlerini sever ya ben nefret ediyorum çünkü ben dün babamı bulamamamın 17. Yılını kutladım her yaş günümde sanki kalbime kor bir demir saplayıp,saplayıp çekiyorlar.Ben babamı hiç görmedim onu çok merak ediyorum.Acaba saçları sarı mı ? Yoksa siyah mı? Gözleri hangi renk? Boyu uzun mu? Ben onu çok merak ediyorum.ağabeyim benden 3 yaş büyük onun için o da babamı hatırlamıyor o en azından babamla fotoğraf çekilebilmiş benim tek bir fotoğrafım bile Yok babamla gerçi onunla olan fotoğrafları o bile görememiş babam bizi terkederken abim 3 yaşında bense daha doğmamışım annem bana hamileymiş o zamanlar annem babam bizi terkedince herşeyi yakmış onun için abim ve bana bıraktığı soyadımız dışında tek birşey yok.Bazen düşünüyorum anneme sorsam mı diye ama cesaret edemiyorum ona o günleri tekrar hatırlatmak istemiyorum.Annem hep biz,bize yeteriz diyor.Annem avukat Sezgi Acar,ağabeyim Burak Yılmaz üniversitede mimarlık okuyor,bende Hayat Yılmaz lisedeyim şu an da oyuncu olmak istiyorum.Annem benim Adımı Hayat koymuş çünkü ona göre ben onu Hayat'a tekrar bağlanma sebebiymişim.Bursa'da yaşıyoruz ben babam bizi terk ettiği için hiç bir erkeğe güvenmiyorum hatta annem ve abim dışında kimseye güvenmiyorum. Ben babam olmadığı için hep kendimi savunma gerekliliği hissettim onun için hep erkek çocuğu gibi büyüdüm okulda kızlarla voleybol oynamak yerine erkeklerle maç yaptım yada yüzmek yerine kareteye gittim hem bir koruma gereği duydum.Geçenlerde edebiyat öğretmenimiz geçmişte yaşamak istediğimiz anları yazmamızı istedi ve bu ödevin sözlü notunu etkileyeceğini söyledi benim kağıdım şöyle idi;
•Ben babam olmadan büyüdüm o yüzden hep anaokulunda çıkışta babasına koşanlardan nefret ettim sonra o okul çıkışındaki pamuk şekeri satan abiden pamuk şeker alıp güle oynaya eve gitmelerine hep özendim.ödevlerimi hep babamla yapmak istedim ve ben en çok şımarık olmak istedim bazen en yakın arkadaşım Ceren babasının kısa giyinmesine kızmasına hep kızıyor oysa ben nelerimi vermezdim ki bunun için...
Kağıdımda hep bunlar yazıyordu belki daha fazlası ama ben babamı bulacağım belki bulmasam daha iyidir ama ben bulacağım çünkü ben babamı bulmadan hayatımın adamını bulamayacağıma söz verdim...