Joseph Morgan İle Hayal Et -ASKIDA-

JM-13-

JM-12-'nin devamıdır...

Bu adamın derdi ne? Dakikalardır bu düşünce beynini yiyor. Sorduğunda sana nefret dolu bir tepkiyle karşılık verdiği için tekrar sorma zahmetine girmiyorsun elbette. Avuç içlerini gözlerine bastırıp dün yaşanan her şeyin rüya olmasını istiyorsun ama asla istediğin şey gerçekleşmiyor. 

Rahat koltuğunda geriye doğru yatıp tavana bakıyorsun. Kapının tanıdık senini duyduğunda şaşırıyorsun. Bu saatte kim gelir ki diye düşünerek kapının dürbününden kapının önüne bakıyorsun. 

"Orada olduğunu biliyorum özür dilemek için geldim." diyor o normalde huzur kaynağın olan ama şimdi çatallı çıkan sesiyle. Yanağını beyaz kapıya yaslayıp bekliyorsun, gözlerin doluyor, ses vermiyorsun.

"Lütfen beni affet." diyor kapıda parmaklarının gezindiğini hissediyorsun. Engelleri aşıp sevdiğin adama sarılmak istesen de kızgınlığın ve gururun var. Bu her ne kadar kalbini acıtsa da, parçalara ayırsa ve aklına daha yeni gelse de...

Birkaç dakika sonra ayak sesleri duyuyorsun. Hiç gelmemiş gibi gecenin karanlığına karışıyor silüeti. Sana ise sol yumruğun boyuntunda acıyan bir kalp bırakıyor.