~Η Σειρήνα~

25. <Σειρήνα>

-Τι είμαι για εσένα;

-Είσαι τα παντα μου..και δεν μπορω χωρίς εσένα όπως και το παιδί.. Αλλα με την Alicia είναι δύσκολο

Απεφυγα να τον κοιτάξω..ήταν τόσο δύσκολη η κατάσταση μεταξύ μας που ειχα μπερδευτεί..

-Κατάλαβα Daniel..απλά καλύτερα είναι για να μην μπλεχνεις και εμενα μεταξυ σας καλύτερα να έχουμε αποστάσεις..

-Ναι μάλλον..πάντως θέλω να ξέρεις πως θα είμαι εκεί για εσένα και το παιδί πάντα.. Οτι και να γίνει.. Και αυτό το κάνω για εσένα επειδή μου το ζητάς

Κουνησα καταφατικά το κεφάλι μου..έπρεπε να μείνω μια και καλη μακρια τους αν ημουν μαζί τους τα πράγματα θα γινόντουσαν πολύ πιο δύσκολα..

-Daniel θέλω να μείνεις αφοσιωμένος στην Alicia και στο παιδι σας..εμείς και απομακρια καλά θα ήμαστε θα μπορείς να μας βλέπεις οποτε θέλεις..

-Ναι φυσικά

Είπε με δυσκολία.. Μου χάιδεψε το μάγουλο μαλακά και με έβαλε στην αγκαλιά του..

-Πρέπει να πάρω κάποια πράγματα ακόμα που εχω αφήσει εδώ..

-Εντάξει

Εφυγα απο δίπλα του και πήγα στο δωμάτιο μου..άρχισα να μαζεύω κάποια τελευταία πράγματα.. Οταν τελείωσα κοίταξα για τελευταία φορά το δωμάτιο..χαμογέλασα πικρα και έφυγα.. Καθώς πηγαινα προς στην σκάλα για να πάω στο ισόγειο η Alicia ήταν στην σκάλα

-Alicia εγω πηγαίνω τώρα..χαρηκα που σε γνώρισα

-Χμμ..μάλιστα .στο καλό και να προσέχεις

Είπε απλά χωρίς να κουνήσει απο την θέση της..πλησίασα με τα πράγματα στο χερι μου.. Της χαμογέλασα και κατέβηκα τα σκαλια..προτού κατεβω τα δυο πρώτα σκαλοπάτια σκόνταψα και έπεσα.. Αρχισα να κατρακυλω στα σκαλιά μέχρι που έπεσα στο πάτωμα.. Αναίσθητη..

{...}

Ξύπνησα χωρίς να καταλάβω που βρισκόμουν.. Μόλις κατάλαβα που ήμουν σηκωθηκα αμέσως..ήμουν στο νοσοκομείο.. Μαα τι έγινε; ξαφνικά θυμήθηκα είχα πεσει απο τα σκαλια..κοίταξα εντομή την κοιλιά μου και προσεξα πως δεν ένιωθα τίποτα

-ΟΧΙΙΙΙ..ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ

Αρχισα να φωνάζω κλαίγοντας.. Το μωρο μου..έχασα το μωρο μου..δεν το πιστεύω.. Στο δωμάτιο μπήκε τρέχοντας ο Daniel

-Θεέ μου..Josephine τι έγινε;

-ΤΙ ΤΙ ΕΓΙΝΕ; ΕΧΑΣΑ ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ