Geceleri çok yalnızlar,
Sessizliğe pek ağladılar.
Korkuyordu kalbi ,
İçi boştu sanki.Gelir geçer diyenler,
Onların rüyalarını dahi bilmezler.
Biraz sonbahar kokar gibiydi ,
Bilmezdiki ilkbahar hiç gelmeyecekti.Son çığlık sesini,
Beraberinde alıp gitmişti.
Şimdi ona yalnızca kalan ,
Birkaç elveda yalan..12.03.2018
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Müptezel
PoetryBenle kal sevgili, Benle kal. Son nefesimizi, Ölümle beraber izleyelim...