❦ My Inspiration ❦

❦ 6 ❦

(Y/N: Siz az yorum yapınca yazasım gelmiyor ayol.:/)

Dudaklarım hala onun güzel dudaklarının üstündeyken gözlerimi açtım. Gözleri benim gibi kapalı değildi ve boş bakışları o sırada şaşkına dönmüştü.

Yaptığım şeyin çok yanlış bir şey olduğunu ve ondan izin almadığımı anlamam için artık çok geçti. Hızla ondan uzaklaştım. "Baek.. Ben.. ö-özür-"

Kolları hızla kalktı ve parmağı yanlışlıkla gözüme geldi fakat acımadı bile. Aceleci elleri suratıma yerleştikten sonra yanaklarımdan tutup ikimizi yaklaştırdı ve dudaklarıma bastırdı dudaklarını..

Bu sefer gözleri kapanmıştı. Neden kapattı bilmiyorum, belkide benim gibi duyguları yoğunlaşmıştı ve anı yaşamak istiyordu. Gülümseyip gözlerimi kapatıp ona eşlik ettim. İnce belini okşuyordum aynı zamanda.

Dudaklarımız yavaşça ayrıldığında gözlerini bir süre kapalı tutmaya devam etti. Gülümsüyordu. Bende onu izledim.

Gözlerini açtığında konuştum. "Artık ailenden biri olabilir miyim?" dediğimde başını omzuma yasladı ve kafasını omzuma kedi gibi sürttü. "Hm, kim mesela?"

"Sevgilin."

"Annen.. öğrenirse beni çok yanlış anlayabilir. Seni kullandığımı düşünebilir." dedi çekingence.

"Sence annem öyle biri mi?" dedim saçını okşayarak. Başını iki yana salladı. Güldüm. "Annem her şeyi biliyor Baek.." dediğimde başını omzumdan çekti şaşkınlıkla. "Na-nasıl."

"Senden çok hoşlandığımı.. ve senin hatta ikimizin geleceği için çok çalıştığımı biliyor." dediğimde gözleri doldu. Onu duygulandırmaya bile kıyamıyordum oysaki..

Boynuma sarıldığında bende beline sarıldım. "Sen mükemmel bir insansın ve seni yorduğum için.." sesi titredi. "..özür dilerim, Chanyeol."

Kulağının arkasını öptüm. "Bana asla yük olmadın Baekhyun. Senden çok hoşlanıyorum hemde çoook. Hepsi bu sadece. Bu yüzden bir daha böyle söylersen çok kızarım." dediğimde kıkırdadı. "Tamam."

❦❦❦

Artık Baekhyun bana karşı daha rahat davranıyordu ve bu fark edilir düzeye gelmişti. Baekhyun kestiği eti yedirmek için elini uzattı. Tam doğru yere uzatmadığı için uzanarak elindekini eti ağzıma aldım.

Annem bize şüpheci bakışlar attı. "Son bir haftadır daha yakınsınız sanki. Barıştığınızı düşündüm ama daha farklı bir şeyler olmuş." dediğinde utanarak gözlerimi masaya diktim ve dudağımı bastırdım. Annem hayal kırklığı ile sesini yükseltti. "Sevgili oldunuz değil mi?! Ve bana söylemedin Chanyeol! Öz annene!"

Gözlerimi mahçupça kıstım. "Üzgünüm anne."

"Baekhyun, ya sen? Niye benle paylaşmadın?"

"Chanyeol'ün söylemesini bekledim." dediğinde şaşkınlıkla omzuna vurdum. "Hey! Resmen beni sattın!" dediğimde kahkaha attı.

Annemin söylenmeleri bittiğinde tek tatil vaktimi Baekhyun ile değerlendirdim tabii ki. Bana sürpriz yapacağını söylemişti. Kanepenin yastığının altından bir kitap çıkardığında merakla ona baktım. "Kitap mı?"

"Sana kitap okuyacağım." dediğinde nedensiz bir umut belirmişti içimde. Fakat sayfalarını açınca bu bizim normal alfabeden yazılan kitaplardan olmadığını anladım. Neden böyle aptalca bir his belirmişti bilmiyordum.

"Sen işteyken bende bu kitabı bitirdim. Sevdiğim bir kitap olduğu için sana okuyacağım." Kanepeye oturdu. "Şimdi yanıma otur." dediğinde yanına oturdum ve omzundan tutarak bana yaslanmasını sağladım.