Sabah olduğunda güneş ışınları vücudumu adeta kızarmış patates gibi kızartıyordu.Hester ve Fredly hala uyuyorlardı.Onları uyandırırken'Erkenden yola çıkmamız gerek ne kadar yüriyeceğimizi tahmin etmek gerçekten de zor.'Hester ve Fredly umutsuz ve çaresiz bir şekilde ayağa kalktılar.Fredly üstünü sirkelerken söylenmeye başladı'Neden bu beyinsize güvenip buraya kadar geldimki.Kendime gerçekten de inanamıyorum.' dedi sinirli olduğu her halinden çok belliydi.Biz zaten dört kız kardeş olarak birbirinden bağımsız kişiliklere sahiptik.Mesela Hester bakımlı ve kendini beğenmiş bir insan.Fredly tam bir kitap kurdu ben cesur şovalye Josephine ise Josephine işte.
Hava gittikçe soğuyordu.Hester ve Fredly'nin yakınmaları kafamı şişiriyordu.'Neden bu küçük beyinliye uyup buraya kadar gedik ki Fredly ?Kendime gerçekten de inanamıyorum.' dedi Hester.Yolu bir türlü bulamıyordum.Susmaları için'Bakın annem ve babam polise haber vermişlerdir bir iki saate buradan kurtulacağız' dedim sakin bir şekilde.'Tabi tabi eminim kurtulacağızdır.Ama bak biliyor musun sana hiç mi hiç güvenmiyoruz ben ve Fredly' dedi Hester.Ama haklıydı çünkü ben de annemle babamdan umudumu kesmiştim.Bir anda düdük sesiyle irkildim.Karşımda annem babam ve polisler vardı.Annemle babam bize sımsıkı sarıldılar.Gözleri uyumamaktan ve ağlamaktan kızarmıştı.Josephine'in de ağladığı her halinden belliydi.
Otele döndüğümüzde odada büyük bir sessizlik vardı.Her şey için kendimi suçluyordum ama binevi haklıydım kendimi suçlamakta çünkü annemi dinleyip fazla uzaklaşmasaydım bu olanların hiçbiri başımıza gelmiyecekti.'Hepinizden çok özür dilerim hepsi benim hatam.' dedim.Karşısında önemli değil gibi cümleler beklerken annem 'Hayır.Aslında herşey benim suçum senin gibi küçük bir çocuğa güvenmekle en büyük hatayı ben yaptım.' dedi o an gözlerimin dolduğunu hissettim.Ama tutmaya hiç çalışmadım göz yaşlarımı bir anda gözlerimden yaşlar akmaya başladı.'Ben böyle olsun istermiydim sanki evet hatalıyım ama bunu benim yüzüme vurmayı kesin lütfen artık dayanamıyorum!'Ciddi anlamda bu olanlara üzülüyordum.Ama yaptığım şeyin cezasını çekiyordum binevi 'DİKKATSİZLİK'.Aslına annem ve babam bana hep iyi davranırıdı bilmediğim bir sebepten.Hep sebebini sorduğumda da 'Çünkü seni seviyoruz tatlım başka hiç bir sebebi yok' bende başta böyle düşünüyordum ama zamanla fark ettim ki Hester Fredly ve Josephine davrandıkları gibi davranmıyorlar .Bunun sebebini mutlaka bulacağım.
