Mavinin Yeşil Tonu

- 3. Bölüm -

-Eylül'ün Ağzından-

(1 Ay Sonra)

Rüzgar esip gittiğinde yaprakların uçup gitmesi gibiydi benim hayatım. Bir rüzgar geliyordu, ağacın yapraklarını elinden alıyordu. Ağaç en sonunda yapayalnız, kupkuru kalıyordu tek başına. Bazı insanlar dertlerini ona anlatıyordu, o da herkesi dinliyordu. Ama kendi derdine çare bulamıyordu.

Kemal gelip benim elimde yapraklarımı almıştı. Umutlarımı, hayallerimi, annemi, kardeşimi, çocukluğumu, hayatımı, evimi...

Onun yüzünden aynı anda hem yapayalnız kalmış, hem de dünyalara değişmeyeceğim dostluklar kazanmıştım. Ama benim ruhum çaresizdi. Bitkin, üzgün, tükenmiş... Aciz bir ruhtan başka bir şey değildim ben.

Hayatım boyunca elimden gelenin en iyisini yapmaya çalıştım. Derslerde olsun, ailevi hayatımda olsun, arkadaşlık konusunda olsun... Ben hep fedakar davrandım. Hiçbir zaman hayatımdan şikayet etmedim ama bazı şeyler bana çok fazla gelmeye başlamıştı. Ben kötü biri değildim ki... Peki neden bunları yaşıyordum? En ufak bir fikrim yoktu.

Sakinleştirici kokusunu içime tekrar çektim. Bir nevi ağrı kesicimdi şu an o benim. Ağrımı, acımı alıyordu. Sanki saçımı okşayan eli, tüm üzüntümü ve tükenmişliğimi süpürüyordu...

"Ali..." diye fısıldadım.

"Söyle güzelim." Dedi. Onun evindeydik. Onu tanımak istediğimi söylemiştim ama amacım bu değildi...
Ondan deli gibi hoşlanıyordum. Yaklaşık bir aydır her anımda yanımdaydı ve ben ondan delicesine hoş-

Hayır, hoşlanmıyordum. Ona delicesine aşıktım.

"Sana bir şey söyleyeceğim." Dedim.

"Söyle güzelim." Dedi tekrar.

Kafamı kaldırıp mavilerine baktım. Denizlerden daha güzel mavilerine...

"Ben..." dedim ve yutkundum. Bana hala beklentiyle bakıyordu.

"Bensendençokhoşlanıyorum." Deyiverdim!

Aptal Eylül, şimdi anlamamışçasına bakıyor işte! Ne öyle yutuyorsun kelimeleri?!

"Ha?" Dedi anlamamışlığın verdiği etkiyle ama inanılmaz sevimliydi.

Ama bunu onun bilmesine gerek yok, tabii...

"Bensendençokhoşlanıyorum." Dedim yine!

Ay delireceğim şimdi!

Güldü.

"Eylül tane tane söyle, anlamıyorum."

Derin bir nefes aldım. "Bensendençok- AMAAAN BAŞLAYACAĞIM ŞİMDİ!" Diye bağırdım ve ne yaptım biliyor musunuz?

Onu öptüm.

Ali'yi öptüm.

Bildiğiniz.

Dudaktan.

Sonrası karanlık.

Çünküüü....

Bayılmışım.

*

Birazcık saçma olmuş olabilir ama kdwkfşsjcpskcl

Kırgın Çiçekler WhatsApp'ta adlı hikayemin 2. Bölümünün sonundaki notu okursanız sevinirim. Eh oraya kadar gitmişken hikayeyi de okuyun şhütlhğtğbşflv

<32736283