-OtuzBir-

Merhaba arkadaşlar...Kuzenimle oturduk ve düşündük,onun okulu olduğu için hikayeye ben devam ettim o yardimci olamadi ama yeni bir hikaye yazmak istedik umarim bunuda "Zorlu sexs" kadar beğenirsiniz. Düşünceleriniz bizim için çok önemli eğer ilgi görmez ve ya beğenmezseniz yazmayı kesicegiz.Simdiden teşekürler yorumlarınızı bekliyoruz..

*** **** *** *** **** **** **** ****

Yillar ne çabuk geçti..Bu buruşuk ten benim mi? Peki görmeyen gözlerim! Dökülen saçlarım! Sönük olan bir penis ! Ah kesin rüyadayım,ya da artık '63' yaşındayım..

&-&-&-&-&

-Luke! Sana sesleniyorum duymuyor musun?!

Yataktan kalktım ve telaşla gözlüğümü buldum ve taktım.

-Neler oluyor anne?

-Kardeşin Louse gelicek kalk!

Gözlerimi avusturdum ve yataktan kalkmak için hamle yaptım. Baş ucunda duran suyu hemen içtim ve wc doğru ilerledim . Kardeşim gelicek diye neden heyecanlı değildim bilmiyorum.Belkide onu en son 7 yaşında gördüğüm içindir. O aralar durumumuz pek iç açıcı değildi . Kardeşim yada ben yurtta egitimimize devam etmek zorundadik. Louse benden iki dakika büyük,onunla iyi anlaşırdim ama o hareketli bir çocuktu ben ise sessizdim hala daha öyleyim. Liseyi New York'ta okudum annem ve babamda benle kaldilar daha sonra üniversite için Almanyaya taşındık ve şuanda burda yaşıyoruz. İlk başlarda buraya alışmak çok zordu.Ama düzene sokmustum.

Dolabı açıp mavi tişörtumu geçirdim ve mavi kot pantolonumu giydim.Merdivenlerden aşağıya indigimde babam yamuk olan masamizin ayağını düzeltmeye çalışıyordu.

-Günaydın baba!

-Günaydın Luke!

Dolabı açtım ve yemek için bir şeyler baktım. Daha sonra ekmeğin üstüne fıstık ezmesi sürdüm ve kahvemi yudumladim.

-Yemeğini ye ve hemen kardesini havaalanindan al canım.

-Ah anne! Bu kadar heyecanlanma alırım fakat onu gormeyeli çok oldu taniyabilirmiyim süpeciyim.

-Nasıl tanimayacaksin! O senin ikizin!

Kardeşim le değil telefonda kamerayla bile gorusmezdik.Belki iki sene önce skypeden görüntülü konuşmuşuzdur.

Arabaya bindim ve havaalanina doğru ilerledim.Ucagin inmesine 5 dakika vardı. Anneme kaç kere söyledim erken diye! Belkide ben çok rahattim.Sonucta kardeşim geliyordu ve ben normal hayatım gibi devam ediyordum.

Giriş kapısına doğru ilerledim ve yolcular çıkıyordu bende gözümü kapıya yönelttim.

Karşıdan onu farketmemek mümkün değildi. Çünkü tam benim gibiydi.Ne eksik ne fazla.

-Hey naber tipsiz? Gülüyordu.

Elinide omzuma koydu.

-Oh sonunda geldin.Hic çıkmayacaksın sandım.

-Hosteslerden gözümü alamadım ki! Hadi bir an önce gidelim.

Bavulunun bir tanesini bana uzattı ve ilerlemeye başladık.

-Ee anlat bakalım buraları nasıl?

-Aynı. Diye kısa bir cevap verdim.

-Aynı mı? Ben burayı hiç bilmiyorum adamım.Biraz anlat kızları nasıl mesala? Kahkaha atıyordu.

-Ah seni kokarca sus bilmiyorum dedim!..

Ona kokarca derdim küçükken. Nedenini gerçekten bilmiyorum.