1.

7 0 0
                                    

Namulat ang aking mga mata dahil sa isang malakas na lagabog ng pinto, sinalubong ang aking mga mata ng liwanag ng araw mula sa bintana, tinignan ko ang oras sa aking cellphone, 6:58 am , sino naman ang mambubulabog ng ganto kaaga?

Nabalot muli ng katahimikan ang buong Japan, este and aming compound, inisip ko na malamang mula lang sa kapit bahay and lagabog ng pinto at tinigil ko na ang aking pag-iisip at bumalik na sa pagkakahimbing, nasa kalagitnaan na ko ng iglip nang biglang may narinig akong nga kaloskos at mahihinang mga yabag.

Dun na ako tumayo at lumapit sa sliding door ng kwarto ko. I leaned my ears close to its surface to hear any steps of an intruder that might really barged in this compound.

The quite but visible steps are still heard, kailangan icomfirm ko kung sino man yon. Binuksan ko yung pinto ng dahan dahan upang hindi gumawa ng anumang tunog na maaring makapukaw ng atensyon, sumilip muna ako a at nung wala naman akong nakita sa hall way, lumabas ako at tahimik na naglakad papuntang sala at papuntang kusina.

Sa kusina ay may nakita akong pigura  ng isang lalaki mula sa shojī  (a sliding door or divider from japan made of wood and translucent paper) nito, kinakabahan na ko pero kailangan kong maging kalmado.

I slowly, gently slide the shojī open , before I confront the intruder, I managed to get the metal stick used for laundry across the sala for some reasons.

I looked at the man, it has a stiff but stout figure, his actually a bit skinny to have the courage to barge in someone's house, I watch it as it open the two-door fridge and get a glass of orange juice, he's back facing me.

I have to admit though, he have a good raven hair as from the view of his back and his head. I rethink, why do I even chose to confront him rather than stay in my room and be safer? Pano kung rapist pala toh na gusto kaming pagsamantalahan ni Zoe? Maganda si Zoe kaya di yun malabong mangyari. Pano kung balak niyang nakawin lahat ng meron kami ?? Pati yung xbox 360 set namin ni Zoe! Pati yung macbook pro ko?!? Pano yung animation tec pad ko?!?

"Hoy, sino ka!??" Bigla akong napatalon at napatili sa gulat nang biglang may salita, di ko namalayan na nahuli na ako ng lalaking dapat ay ako ang manghuhuli.

Nanatili kaming nakatayo at nagtititigan ng misteryosong lalaking may hawak na juice sa aking harapan ng sumilip na si Zoe sa pintuan.

"Wtf Zoe?!" Sabay naming sigaw ni Mr. Steal-Your-Juice.

Hamagalpak na lamang ng tawa and babaeng kanina ko pa gustong sambunutan. Why aren't she speaking?! What's so fun with an intruder??

"Kou si Mika nga pala best friend ko." Sabi ni Zoe sa lalaking kanina pa nakatayo sa tabi ko. Wait, did I got the wrong idea?

"Mika, pinsan ko si Kou." Direkta naman ni Zoe sakin. So... He wasn't an intruder? Nani?

Napalingon ako sa matangkad na lalaking may itim na buhok na pinagkmalang kong magnanakaw, naubos na nito ang juice na kinuha niya mula sa aming ref at nilagay ang hawak na baso sa lababo.

"Erm... Ohayou... Hajimemashite... Watasahi wa Mika desu...." I awkwardly said to the man, almost like a murmur but he heard it and reply.

"Sure, I'm Kou, I'm sorry for barging in, we got quite a misunderstanding."

"hehe it was my bad, gomen." I apologized for the early issue. "-I just moved here last night due to some troubles back home." I explained but not letting private matters slip.

"Ah I see... I often come here, Tita asks me to come check on Zo, since my part time job's pretty near."


When Girls talk Boys.Where stories live. Discover now