Ali:Benim acil çıkmam lazım sevgilim.Görüşürüz,seni seviyorum.
Ali Eylül'ü öpüp odadan çıkar.Masayı görmemişti.Askılıktan montunu alır.Sonra da çıkarevden.Eylül'de kahvaltı edip yurda gitmişti.
Meral,uyandığında kendini Kader'in altında bulur.Kader ayağını Meral'in omzuna atmış,Meral'in bacağına sarılıyordu.Meral çığlık atıp Kader itince Kader,yere düşer kanepeden.
Kader:Ne oluyor ya?!
Meral:Ahtapot gibi sarılmışsın Kadercim.Bacağımı kurtarmam gerekiyordu.
Kader:Belim tutulmuş ya.
Meral:Bir de bana sor.Kilo mu aldın kız sen?Kemiklerim kırılmış gibi hissediyorum.
Kader göz devirip ayağa kalkar ve terliklerini giyer.Meral kanepeye tekrar uzanır,uyur.Bunu gören Kader ayağındaki terliği alıp Meral'e atar.
Meral:Çüş!Manyak mısın?!
Kader:Kahvaltıyı ben hazırlamayacağım herhalde.Gel de yardım et.
Meral:Banane be.Eylül etsin.
Kader:Meral iyi misin?Eylül evlendi ya hani.
Meral:Aa doğru.Unutmuşum.Bekle geliyorum.
Songül kızı İrem'in ağlamasıyla açmıştı gözlerini.Güney'i dürter.
Songül:Güney.Sen baksana sevgili.
Güney:Gece hep ben baktım hayatım.Sıra sende.
Songül kalkıp bebek odasına ilerler.İrem çığlık atıyordu.Songül kucağına alıp emzirir.İrem tekrar uyuyunca mutfağa gider ve kahvaltı hazırlar.
Eylül yurda gelmişti.Yeni gelen kızın dosyasıyla ilgilenirken kapısı çalar."Gir" deyince kapı açılır ve içeri Meral ve Kader girer.
Meral:Ooo gelin hanım.İlk günden başlamışsın çalışmaya.
Eylül:Ben sen değilim Meralcim.
Kader:Ee nasıl gidiyor evlilik?
Eylül:Pek iyi gittiği söylenmez.En azından bu sabah.
Meral:Ne oldu ki?
Eylül:Sabah Ali'yi kaldırmayı unutmuşum.İşe geç kaldı.
Kader:Bence normal.Alışırsın merak etme.
Meral:Aynen bebişim.Takma kafana.Neyse,biz sana bir şey aldık.
Eylül boş bakışlarla ikisine bakınca Meral yerdeki paketi alır ve Eylül'e uzatır.Eylül paketi açar,içinde masanın üstüne koyulan,plaket tarzı şey vardı.Üstünde "Sosyal Hizmetler Görevlisi;Eylül Göktürk" yazıyordu.Eylül teşekkür edip ikisine sarılır.
Kader:Beğenmene sevindik.
Meral:Hâlâ belim ağrıyor Kadercim sağol.
Kader:Önemli değil canısı.
Eylül:İyi misin Meral?
Meral:Sen olmasan kimse sormayacak be Eylül.Sabah Kader üstümde yatıyordu.E haliyle de belim ağrıyor.
Kapı çalar,içeri Songül girer.
Songül:Selam kızlar.
Eylül:Hoşgeldin.
Kader:Ayy İrem nerede?
Songül:Babasıyla geziyorlar.
Meral:Güney de baya iyi bir ebeveyn oldu he.
Songül:Sormayın kızlar.Geçen gün İrem'in oyuncaklarını atıyordu.
Eylül:Ne alaka?
Songül:Neymiş?Çocuğun bir yerine bir şey olurmuş.
Kader:İşin zor kardeşim.
Akşam Songül'lere gideceklerdi.Eylül hazırlanıyordu.Saçını ve makyajını yapıp çantasını alır.
Eylül👇
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Odadan çıktığında Ali saatine bakıp duruyordu.
Ali:Nerede kaldın hayatım ya?
Eylül:Geldim canım.Sakin ol.
Ali Eylül'ün ellerinden tutup döndürünce Eylül güler.
Ali:Her zamanki gibi çok güzelsin karıcığım.
Eylül hafif kızarınca bu sefer Ali güler.Eylül başını kaldırıp kaşlarını çatar.
Eylül:Komik mi ya?Utanıyorum ne yapayım?
Ali:Tamam aşkım tamam.Hadi çıkalım.
Songül çayı demlerken bir yandan İrem'i konuşturmaya çalışan Güney'e bakıp gülüyordu.
Güney:Hadi babacım bak çok kolay ba-ba.
İrem elindeki ayıyla oynuyordu.
Güney:Ba-ba.Bak 2 hece ya.Ba-ba.
Songül:Güney ne yapıyorsun?
Güney:Off konuşmuyor.
Songül:Bırak çocukla uğraşmayı da yardım et.
Güney:Tamam tamam geldim.
Güney İrem'i bırakıp Songül'ün yanına gider.
Meral kıyafet seçiyordu.Kader de saçını yapıyordu.En sonunda Meral üstünü giyinince evden çıkarlar.
