Kader kafasını kaldırınca karşısında gözlüklü ve kapşonunu kapatmış bir adam görür.Meral hâlâ anlamamıştı.
"Çok pardon" deyip koşmaya başlarken Kader şaşkınca Meral'e bakıyordu.Birden kendilerini kızların aralarında bulurlar."Buraaaak" diye bağırıyorlardı.
Meral:Ne oluyor be!Çekilin!
Meral Kader'i çekince Kader derin bir "oh" çekmişti.
Kader:O neydi öyle be?
Meral:Valla bende anlamadım.Neyse iyi misin?
Kader:İyiyim iyiyim.Hadi gidelim.
Eylül ve Ali Songül'lere gelmiş İrem'i seviyorlardı.
Güney:Kaderler nerede kaldı?
Eylül:Gelirler ya.
Songül:Ee Eylül.Senin işler nasıl gidiyor?
Eylül:Valla tüm çocuklarla tanıştım.Bana abla diyorlar.İlk günden çok ısındık birbirimize.
Güney:İyi bari.
Kapı çalar.Songül açar.Kader,Meral ve Mert gelmişti.
Ali:Kızlar siz iyi misiniz?
Kader:Ay iyiyiz enişte.
Meral:Yolda garip bir olay oldu da.
Güney:Ne oldu?
Kader:Ya biz yürüyorduk böyle geçmişimizden,Kemal'den falan bahsediyorduk.Herifin biri geldi bana çarptı.Hayır yani çarpacak başka birini bulamadın mı birader?Anlamıyorum n-
Meral eliyle Kader'in ağzını kapatmıştı.Kader öfkesinden dolayı çok hızlı konuşuyordu.
Meral:Ay yeter Kader!Ben anlatırım.Bir adam Kader'in omzuna çarptı.Böyle gözlüklü,kapşonlu bir adam.Özür dileyip gitti.Sonra yığınla kız üstümüze geldi.Ya tırnaklarım kırılacak diye çok korktum!Ama şu an iyiler.
Herkes gülerken Ali Kemal'de kalmıştı.Kim olduğunu merak ediyordu.
Mert:İyi bari.İki saat dırdırını çekmeyecektik aşkım.
Güney:Mert...
Mert ne dediğini anlayınca yutkunur.
Meral:Demek ben dırdır ediyorum öyle mi?
Mert:Yok sevgilim.Yani o anlamda değil.Ayrıca bence dırdır gayet güzel bir şey.
Songül:Mert ne diyorsun?
Meral kalkıp Ali'nin kucağındaki İrem'i alır.Ve Songül'ün yanına oturur.
Güney:Allah sabır versin kardeşim.
Kader:Yaa gün geçtikçe büyüyor sanki.
Meral:Yakında Eylül'ünkini de severiz inşallah.
Meral gülerken Eylül konuyu değiştirir.
Eylül:Eee sıkıldım ben.
Güney:Doğru dedin baldız.Aşkım,ben oyunu kapıp geliyorum.
Songül gülümserken Ali açılan çocuk meselesiyle sırıtır.O anlık unutur Kemal'i.Güney elindeki oyunla içeri girer.
Eylül oyunu görünce aklına Ali ve Fadik gelir.Ali'ye bakınca Ali'de güler.
Ali:Hatırladın mı?
Eylül gülerek cevap verince Ali de güler.
Songül:Ne oluyor ya?
Meral:Yok yok,iyi değil bunlar.
Mert:Her şey aşktan sevgilim.
Meral:Sen konuşma Mert!
Mert:Üff tamam sustum.
Kader:Ay oynayalım hadi.
Songül Güney'e anlatıyordu.
Songül:E çok kolay bu.Aşkım,benim en sevdiğim renk ne?
Güney:Yeşil!
Songül:HAYIR GÜNEY!
Güney:Eee şey şey beyaz!
Songül:Aferin.
Songül:Hani İrem'e geçen bir şey olmuştu.Neydi o?
Güney:Kusmuştu.
Songül:Ya hayır Güney!Hani alnına bakmıştık.
Güney:He şey!Ateş!Ateşi çıkmıştı!
Songül:Aferin kocacığım.
Songül Güney'i yanağından öperken Eylül ayağa kalkar.Ali'ye anlatıyordu.
Eylül:Hani biz böyle yürüyorduk güzel güzel.De...Bir şey olmuştu biz sırılsıklam olmuştuk.
Ali düşünür.
Ali:Fıskiyeler çalışmıştı.Güzelim romantizm bozulmuştu.
Ali'nin dediğine herkes gülerken Eylül diğer soruya geçer.
Eylül:Peki...Kız isteme...Ben sana bir şey vermiştim de sen tek yudumda bitirmiştin.
Ali düşünür.
Flashback
Toprak:Damat kahvesini bitirmeyene kız vermem ben!
Flashbackson
Ali:Damat!Damat Kahvesi!
Eylül:Doğru!
Eylül ve Ali sarılırken Kader ayağa kalkar.Meral Mert'e ceza vermişti,oynamayacaktı.
Kader:Hayvanları nereye koyarlar?
Meral:Bu nasıl anlatım şekli Kader?
Kader:Üff tamam.Kemal Eylül'ü kaçırmıştı da evin içinde neye hapsetmişti?
Meral Eylül'e bakarken Eylül yutkunup Ali'ye dönmüştü.
Meral:Kader...
Kader:Eee şey geçeyim ben bunu.
Ali hiçbir şey duymamış gibi davranırken Kader diğer soruya geçer.
Kader:Peki Eylül nereden atlamıştı?
Songül:Ağzına tüküreyim Kader.
Güney:Al benden de o kadar.
Ali hâlâ hiçbir şey duymamış gibi davranıyordu.
Meral:U-uçurum.
Eylül evden çıkarken Ali'de arkasından gitmişti.Eve giderler.
Ali:Eylül...Bana anlatman gereken bir şey var mı?
Ali:Kemal kim Eylül?
Eylül her şeyi anlatırken Ali ağlamaya başlamıştı yavaştan.Zorlukla Eylül'ü uyuttuktan sonra evden çıkar.Sahile gidip ağlamaya devam eder.
