My Prince

Chapter 1: The Start

LAAAATTTTTEEEEEEEEEE NAAAAAAAAA KKKOOOOO

Tumakbo ako palabas ng bahay. Malaki sigurong achievement sakin na walking distance lang ang house ko sa school ko. Pero mas malaking disadvantage sakin pag late akong nagigising, ang walking distance na school sa bahay namin ay kailangan kong takbuhin at kahit gaano pa kabilis ang pagtakbo ko, lagi pa rin akong late! Hay.

Anyways, I'm Arcie Morales, and this is my first day of being a senior highschool which is, sad to say, late ako.

Tumingin ako sa watch ko. Uh-oh 10 minutes to go masasaraduhan na ko ng gate!!

*BEEEEEEP* *BEEEEEEP*
Ay tipaklong!
Napatingin ako sa likod ko na ready to fight kung sino man yung napaka walang manners na bumusina sakin, kaya lang-

"Binbo! Nakaharang ka sa daan!" natigilan ako and I can't move my body na kala mo eh ginamitan ako ng stunning spell. That voice.

Lumingon ako and yun nga nakita ko si Ten Salvador na nakasilip sa bintana ng kotse niya. He is smiling at me. How I hate that smile. It made me fall for him again.

"Good morning binbo." teka baka nagtataka kayo kung bakit binbo ang tawag niya sa akin. That's a japanese term for poor. Matagal na niya kong tinatawag ng ganyan, since preschool pa!

Ren Salvador is my childhood friend. And ha is also the reason why I entered Prince Academy, a school for elites. Siguro nagtataka kayo kung paanong ang isang commoner na tulad ko eh nakapasok sa school na to.

Every year kasi, nagbibigay sila ng scholarship dun sa mga incoming freshman na mag take ng entrance exams kanila. Then they will grant a full scholarship kung sino ang mag rank na number one sa entrance exam. And unfortunately or should I say, unfortunately ako ang nakakuha ng scholarship. Kaso kailangan ko maging student assistant and mag maintain ng good grades para dun sa scholarship.

Anyways, ang tagal ko ding hindi nakita tong mokong na to. Na miss ko siya kasi sa school hindi naman ako makalapit sa kanya dahil kung hindi siya palaging pinaliligiran ng mga girls, lagi naman niyang kasama ang Star 6 or S6 for short.

"L-labanos" aba syempre kung may terms of endearment siya sa akin (binbo) ako din dapat no! I called him raddish or labanos because of his very white complexion. Para tuloy siyang kumikinang palagi.

"At bat grabe ka naman makatakbo diyan ha?" tanong niya sa akin.

"Late na ko eh! Ikaw kasi naka kotse noh!" binuksan niya yung door ng car

"hop-in! Sabay na tayo"

"H-ha?"

"First day na first day late ka? Kawawa ka naman! Sakay na kasi!" sumakay n ko katabi niya. Weeeeeee.....swerte! Haha

"Bat kasi hindi ka na lang sumakay sa tricycle no!" sabi niya saakin habang nagmamaneho siya.

"Nagtitipid po kasi ako!" sabi ko sa kanya.

"Sus! Parang six pesos na pamasahe lang" sabi niya ulit sa akin.

"Ang six pesos sa amin ginto na!" sinigawan ko na.. ang kulit kasi.

Ginulo niya ang hair ko. "Binbo ka talaga" ganyan talaga si Ren, makulit at ang hilig hilig mang-asar. Yun nga lang sa school hindi kami ganito.

Three minutes lang nakarating na agad kami sa school and as expected, ang dami na namang naka abang na mga estudyante sa gate. Oo nga pala, isang S6 ang kasama ko dito kaya hindi na nakapagtataka kung bakit ganyan karami ang tao dito.