ตาคมไล่มองใบหน้าน่ารักที่ปราศจากเครื่องสำอางที่แสดงขึ้นบนจอคอมพ์ขนาดใหญ่ตรงหน้า กล้องตัวแพงถูกวางไว้บนโต๊ะคอมเพื่อถ่ายโอนข้อมูลภาพผ่านสายUSB
ก้านนิ้วยาวกดซูมรูปภาพเพื่อเก็บรายละเอียดทั้งหมดไว้ด้วยตาก่อนรอยยิ้มจางๆจะถูกจุดขึ้นบนใบหน้าหล่อเหลา
เขากำลังไล่ดูภาพทริปพักผ่อนตั้งแต่ช่วงหัวค่ำจวบจนตะวันลาลับขอบฟ้าไปเนิ่นนาน ดวงตาที่ถูกใช้งานมาอย่างหนักกะพริบเพื่อปรับโฟกัสก่อนชายหนุ่มจะกดชัทดาวน์คอมพ์และเดินหายเข้าไปแปรงฟันยังห้องน้ำ
ทันทีที่ทิ้งหัวลงเหมือนก็ดูเหมือนว่าร่างกายของชายหนุ่มนั้นอ่อนเพลียมาทั้งวันจนเขาหลับได้ภายในเวลาเพียงไม่กี่นาที
ความเย็นจากเครื่องปรับอากาศที่ปกคลุมห้องนอนใหญ่ทำให้ร่างกายกำยำที่นอนอยู่บนเตียงยิ่งหลับสบายขึ้น
หากแต่ว่าความรู้สึกบางอย่างที่กำลังก่อกวนทำให้เรียวคิ้วหนาต้องขมวดเข้าหากันพร้อมกับเสียงหายใจฟึดฟัดอย่างอารมณ์เสียของคนที่กำลังหลับสนิท
ความรู้สึกหนักอึ้งบริเวณหน้าท้องเพิ่มขึ้นจนจองกุกต้องลืมตาขึ้นมาด้วยความหงุดหงิดหากทว่าชายหนุ่มต้องนิ่งไปเมื่อเห็นเงาลางๆของใครบางคนกำลังนั่งทับหน้าท้องของเขาไว้อยู่
พรึ่บ !
ไฟโคมจากหัวเตียงสว่างขึ้นโดยอัตโนมัติเมื่อบุคคลปริศนาขยับตัวจนระบบเซ็นเซอร์สัมผัสได้ถึงความร้อนในกาย
"คุณ..."
เสียงทุ้มที่แหบลงเพราะพึ่งตื่นนอนเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นเจ้าของใบหน้าหวานที่เขาพึ่งดูรูปเจ้าตัวไปช่วงหัวค่ำกำลังส่งยิ้มหวานหยดย้อยเหมือนกับคราที่เจอกันครั้งแรกมาให้ชายหนุ่ม
YOU ARE READING
จีมินคนเล่นของ [KOOKMIN&JINV]
Fanfictionไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็เอาด้วยกล...ไม่ได้ด้วยมนต์ก็เอาด้วยคาถา