จีมินคนเล่นของ [KOOKMIN&JINV]

เล่นของครั้งที่3

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

เจ้าของร่างสีน้ำผึ้งที่กำลังเทยาแก้ปวดจากกระปุกยาใส่ฝ่ามือตัวเองในช่วงเช้าของวันต้องชะงักไปเมื่อเขาได้ยินเสียงเคาะประตูหน้าบ้าน

ตากลมเหลือบมองบานประตูก่อนคนตัวเล็กจะรีบยัดยาในมือเข้าปากและกระดกน้ำตามด้วยความเร็วจนสำลักหน้าดำหน้าแดง

แกร๊ก

ประตูที่เคยมีเสียงเคาะก่อนหน้านี้ถูกเปิดออกพร้อมกับแทฮยองที่ดูใบหน้าอดโรยจากการกินไม่ได้นอนไม่หลับ

หมับ

ร่างบางไถลไปตามแรงเมื่อเขาถูกดึงไปกอดจนจมอกใครบางคน ใครบางคนที่พึ่งบอกเลิกเขาและให้เหตุผลว่าตัวเองทำผู้หญิงท้องเมื่อหลายวันก่อน

"แทฮยอง พี่ขอโทษ"

นั่นคือคำเรียกจากเจ้าของเสียงที่แทฮยองเฝ้าคิดถึงมาหลายวัน แต่เขาไม่ได้เลือกกอดตอบแต่แทฮยองกลับแกะมือที่กอดตัวเองออกพร้อมกับก้าวถอยหลังมาเพื่อที่จะได้มองหน้าคนรักชัดๆ

"กลับมาทำไม"

"แทฮยอง"

"ออกไป"

ไม่ใช่ว่าเขาไม่คิดถึง แทฮยองคิดถึงซอกจินมาก มากจนตัวเขาไม่สามารถข่มตาให้นอนหลับเพื่อข้ามผ่านแต่ละคืนไปได้

หากแต่เขาต้องการถอยออกมาเพื่อให้ซอกจินต้องการและตามไขว่ขว้าตัวเอง บางทีซอกจินอาจต้องการบทเรียน

"ไม่-"

ปัง

ปั่ก

ดวงตาที่บวมช้ำเบิกกว้างเมื่อแทฮยองตั้งใจกระชากประตูให้ปิดด้วยความแรงแต่ซอกจินกลับยื่นแขนมากันมันไว้และนั่นทำให้แรงกระแทกของประตูงับท่อนแขนของชายหนุ่มเข้าอย่างจัง

"ออก ออกไป"

แทฮยองดูจะตกใจไม่น้อยที่เห็นรอยถลอกเกิดจากการกระแทกของเนื้อแขนและขอบประตูบนท่อนแขนที่สอดมากันไม่ให้เขาปิดประตู