(A/N: This is a work of fiction. Any names, characters, stories, events and business that can be seen as a related to a living person or to other stories are purely coincidental. This was all created by the author.)
Again, PLAGIARISM IS A CRIME!
(I chose Kim So Hyun as a portrayer for 'Yes I do, I regret')
Samantha's pov.
"Peeeeeeeeeeep...... peeeeeeeep...." grabe kanina pa ako nagbubusina dito bakit ba ang kulit ng matandang to! At ayaw pang umalis sa daan, di niya ba nakikita na pwede ko siyang masagasahan?
Naku naman eh!
"Ano ba hindi ka ba nakakarinig ha! Alis sa dinadaanan!" Pasigaw kung sabi.
With in 123456789 years natapos rin mag lakad yung matanda.
"Pasensya na hija ha, ilang araw na rin kasi akong naglalakad kaya masakit na yung mga paa ko."
"Hindi ko tinatanong" sabi ko sabay alis.
Kainis ka aga aga sinisira niya yung araw ko. Napatingin ako sa may salamin ng kotse ko. Nakatingin parin saakin yung matanda. Nakakatakot yung tingin niya grabe ang creepy pero don't me hindi niya ako matitinag sa tinginan niyang ganyan.
Pagkadating ko sa school kung saan ako nag aaral ng college hinihintay lang pala nila ako.
"Oh ano, bakit ganyan ang aura mo? Masama gising mo?" Tanong ni Janine, siya ang pinaka close ko sa lahat.
"Buisit kasi yung matandang nadaanan ko kanina"
"Oh pati matanda di mo pinapatawad... kinakalaban mo pa." Sabi niya sabay pitik sa noo ko. Wtf! Sakit nun ah.
"Ano ba!" Sabi ko sabay haplos sa noo ko.
"Oh babe easy" sabi ni Trent. Boyfriend ko.
"Tara na nga babe, punta muna tayo sa cafeteria kain tayo." Pangaaya ko
"Hindi ka kumain?" Tanong niya
"Wala naman silang pakealam"
"Pero ako meron" sabi nito sabay tawa
Pagkadating namin sa cafeteria yan nanaman sila bulong bulungan. What with that mouth? Hindi ba nila kayang hindi magsalita? Ang baho na ng mundo ano ba!
"Diba siya yung queen bitch na walang inuurungan? Bakit siya pumatol diyan sa man whore na yan? Eh halos araw araw ko nga yan nakikita na may kahalikan" sabi ng isang babae na naka salamin. Ano ba hindi ako artista mukha lang.
"Huwag kang makikinig sakanila"
"I'm not affected"
Pagkatapos ng 987654321 years natapos rin kaming kumain. At dahil different kami ng course nag si puntahan na kami sa mga sarisariling pupuntahan. Habang naglalakad napatingin ako sa nakatingin saakin, nadaanan ko si Ethan, type ko sana to kaso masungit.
After namin mag titigan ng tatlong segundo we walk like strangers again hahahaha strangers naman talaga kami.
Nang makarating ako sa class room andoon na si ma'am. Tinignan niya lang ako pero di niya ako pinansin kaya dumiretsyo ako doon sa upuan ko at pinatong ang ulo ko sa desk.
With in 567894321 years natapos rin ang dicussion ni ma'am.
Lumabas ako agad sa class room para hanapin si Trent dahil kakain kami sa labas. Nang mapadaan ako sa comfort room....
BINABASA MO ANG
L.Clerick-short-stories
Fantasy1. Yes I do, I regret- paano kung dahil sa isang pagkakamali magbago ang lahat at sa pagkakamaling ito ikaw rin lang ang pwedeng makaayos sa lahat. (FANTASY 🌟) 2. She's a tota Liar- We love each other, but I need to give up that love for everybody'...
