~1~
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ
Μαμά: "Αναστασία σήκω, 8 πήγε, θα χάσεις την πρώτη ώρα!"
Αναστασία: "Εντάξει μαμά σηκώνομαι!", "Λύσσαξες!" λέω μέσα από τα δόντια μου για να μην με ακούσει.
Σηκώνομαι από το κρεβάτι μου και κοιτάω το κινητό μου. Αναμενόμενο, η ώρα δεν είναι καν 7:30. Με εκνευρίζει όταν το κάνει αυτό.
Χωρίς να δώσω πολύ σημασία, σηκώνομαι και κατευθύνομαι στο μπάνιο για να πλύνω τα δόντια μου. Μόνο εγώ δεν αντέχω την πρωινή κακοσμία?
Αφού τελειώσω με τα απαραίτητα, ντύνομαι για να πάω σχολειο. Δεν μου αρεσει το σχολείο. Ποιος να φανταζόταν ότι το φυτό (Εγώ δηλαδή) θα σιχαινοταν μόνο στην σκέψη του σχολείου. Μη σας κουράζω πολύ με τις σκέψεις μου, απλά ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι κάποια φυτά σιχαίνονται το σχολείο.
Διάλεξα ρούχα στα γρήγορα, μια φόρμα, μια μπλούζα και τα vans μου έβαλα. Θελω να ειμαι άνετη στο σχολειο και κυρίως να περνάω απαρατήρητη. Δεν μου αρεσει να τραβαω τα βλεμματα. Αγχώνομαι.
Μάζεψα και τα μαλλιά μου σε μια ψηλή κοτσίδα και κατέβηκα στην κουζίνα για πρωινό, το μόνο πράγμα που μπορεί να κάνει την ημέρα μου καλύτερη. Ένα πλουσιο πρωινο και τα πιτογυρα.
Τελείωσα το πρωινό μου, αποχαιρέτησα την μαμά μου και μπήκα στο αμάξι για να πάω σχολειο.
Αφού έφτασα στο σχολειο, έδωσα στον μπαμπά μου ένα φιλί και πέρασα την καγκελόπορτα που έχουμε για είσοδο και κατευθύνθηκα στην τάξη.
Οι καθηγητές δεν επιτρέπουν να καθόμαστε στις τάξεις στα διαλείμματα ή πριν την προσευχή αλλά ποιος χέστηκε για το τι λένε οι καθηγητές?
Έκατσα στο θρανίο μου και περίμενα τις φίλες μου.
Έχω μόνο 5 καλές φίλες και μόνο οι 3 από αυτές είναι στο σχολειο μου. Το προτιμώ βεβαια από το να έχω 10 φίλες και καμία κολλητή.
Κολλητή εχω μονο μια. Ευτυχώς είναι στο ίδιο σχολειο με εμενα και δεν χάνουμε καθόλου επαφή η μία με την άλλη. Περνάμε καλα η μια με την άλλη αν και κάποιες φορές με κάνει να αισθάνομαι θυμό απέναντι της και με κάνει να πνίγομαι γιατι δεν μου αφήνει επιλογές και μου επιβάλλεται συχνά. Άλλες φορές με κάνει να νιώθω άσχημα με τον εαυτό μου γιατί με "κοροϊδεύει" μπροστά στους άλλους. Ξέρω δεν το κάνει από κακια αλλά δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι με ενοχλεί αυτό, ίσως επειδή δεν της το χω πει ποτέ. Αλλά εντάξει, πιστεύω αντέχω.
Το κουδούνι χτύπησε για μέσα, δεν έκανα καν τον κόπο να κατέβω για προσευχή, και όλοι κάτσαμε στα θρανία μας περιμένοντας την στριτζω την καθηγήτρια των αρχαίων. Πρώτη ώρα αρχαια ρε μαλακα, δηλαδή πόσα να αντέξει ένας άνθρωπος.
Η ώρα πέρασε βασανίστικά αργά, λες και κάποιος την είχε βάλει στο slow motion. Ε και επιτελους, εβαλε ο Θεός το χέρι του, και βγήκαμε διάλειμμα.
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Γεια Σας! Αυτή είναι η πρώτη ιστορία που γράφω στο wattpad και ελπίζω να βγει καλή γιατι μου αρέσει πολύ να γραφω. Επισης ελπίζω να αρέσει και σε εσάς η ιστορία μου. Στην φωτογραφία μπορείτε να δείτε την Αναστασία. Σχολιάστε από κάτω να μου πείτε πως σας φάνηκε. Σας ευχαριστώ που φτάσατε μέχρι εδώ. Τα λέμε στο επόμενο!❤
Xoxo💋
Lots of love, the dancer❤
