Irene's POV
It's dismissal time at hinihintay ko nalang si Seulgi sa gate. San ba yun nagsusuot?
Naiinip na ako nang biglang may nagtakip ng mata ko.
"Seulgi, bitaw na." Sabi ko
Halata naman eh.
"Di ako si Seulgi." Tanggi niya
"Ikaw lang naman ang kilala kong mabaho na oso kaya wag mo na akong lokohin." Sabi ko
Agad naman niyang inalis ang kamay niya. Hinarap ko naman siya at nadatnan ko ang mukha niyang nakapout.
"Di naman ako mabaho ah?" Sabi niya at inamoy-amoy pa ang sarili niya
"Mabaho ka kaya." Sabi ko ulit
"Di kaya! Amuyin mo pa ako." Sabi niya sabay hila sakin palapit
At dahil di ko inexpect ang paghila niya ay napasubsob ako sa kanya.
"Oh diba mabango ako?" Rinig kong sabi niya
Tumingala naman ako para tingnan siya. And there I saw her smile.
Damn, ano tong nararamdaman ko?
/dug100x/
No, No,No Irene. Epekto lang yan ng gutom.
Agad namana kong lumayo sa kanya.
"Halika na nga!" Sabi ko sabay hila sa kanya papunta sa mga stall ng mga streetfoods.
Isa-isa namin pinuntahan ang iba't ibang stall. Takaw nga ng osong toh eh andaming kinain na isaw. 20 yata nakain niya. Naka dalawang stall pa nga lang kami di ko na kaya pero siya? Kahit natapos na namin ang panghuling stall eh gutom pa rin siya.
Di ko inexpect pagkamatakaw niya promise. Di naman kasi halata since fit ang katawan niya.
"Oy salamat ha?" Sabi niya
"Welcome. Bawi ko lang yun sa panlilibre mo nung isang araw. And btw nagkaayos na ang parents ko." Masaya kong sabi sa kanya
"Buti naman. Hey btw kailangan ko na umalis may lakad pa kasi ako eh. Una na ako ha? Bye!" Sabi niya
Di pa siya nakakalayo ay tinawag ko siya.
"Seulgi! Ingat!" Sigaw ko para marinig niya
Nagthumbs up naman siya at nagpatuloy na sa paglalakad.
Haay....
