Sen şimdi yoksun
Hiçbir şeyden haberin yok
Öylesine gitmişsin ki benden
Öylesine kapatmışsın ki kapılarını
Şimdi yoksun
Ve benim yaşayan iki nefesimden anlaşılıyor acizliğim
Gelip geçiyorsun
Yüzünün güzelliğini gören kaldırımlardan kıskanarak yazıyorum bu satırları
Ya da ayağanın bastığı yeri
Kokunun Sındığı başka insanları ya da ..
Her şeyden herkesten
Sen şimdi yoksun
Bunun üstüne ne söylenir ki
Hiçbir şeyden haberin olmaman
Öylesine yakıyor ki canımı
Öylesine parçalıyor ki
Sanki ben hiçbir şey umursamıyormuş gibi
Senin yüzünü Unuttuğumu
Güldüğümü
Arkasındaki yorgunluğumu
Zaman geçiyor
Bir bu kadar zaman sonra sen göz pınarlarından akıyor olacaksın yine
Ya da kalemimden düşen bu şiir
Yine aynı olacaksın değişmiyeceksin
Ama olmyacaksın
Gideceksin bir müddet sonra
Göz pınarlarımda olup da gözümün önünde olamayanım
Hayatlarımız tamamen ayrılacak
Ve sen beni tamamen unutacaksın (!)
Gerçi şimdi de öyledir
O kadar çok zaman oldu ki
Sadece kendi kendime konuştum
Ağladım
Yoktur hala yoksun
Vazgeçmek istemedim hiçbir zaman
Hep bunları okuyacağın günün gelmesi umuduyla uyanmanın ne demek olduğunu bilmeyeceksin
Öğrenmeyeceksin
Kesilecek bir müddet sonra nefesim
Vasiyetinde ardında bıraktığım şiir kitaplarını sana armağan edeceğim
Onları sen okuyacaksın
Sen göreceksin seni ne kadar çok sevdiğimi
Böylesine
"Şiirim" diyenim
Ve benden haberin olacak
Nefesim kesilecek
Kaybedeceğim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"Şiirim"
PoetryYoksunluğundan yoksun bırak beni Gel .. Ben edebiyattan ibaretim Kalbim ağrıyor ¶∆