Adın herhangi bir sohbette geçtiğinde
Gözlerim doluyor canım , gözlerim ...
Kelimelerle anlatılamayacak bir özlem bu
Hiçbir resmin anlatamayacağı bir tablo
Bir şiir ...
Öylesine özlüyorum ki seni
Bir görsem , bir kesişse gözlerimiz diyorum
İşte o an dünyalar benim
Unutamıyorum anla
Sen her fazladan kaldığın bir dakika kalbimde
Benim içim yangın yeri olur ,
Kor olur ,
Hapishaneden kaçmış bir suçlu olur
Nereye gideceğini bilmeyen sahipsiz , yuvasız
"Anlatamıyorum
Nasıl anlatsam , nasıl söylesem size derdimi "
Kalbim yok artık , öldü
Bir başkası için yazdığım her şiir
Senden aldığım her ders için bir pişmanlık inan
Her şeyi yaptın zaten yapılacak
İnan!
Keşke pişman ettiremseydin beni
Uzun zamandır hatrıma saplanan
Boğazımda düğümlenip çıkamayan kelimeler bunlar
"Keşke tanımaydım diyorum seni
Bu kadar acımazdı belki kalbim
Tamam belki sızlardı
Ama tanımasaydım , tanımasaydın beni
Yine her şeyden habersiz
Yine her kötülükten yoksun
Sana biraz saf , biraz masum olurdum "
Fakat yok
Olmuyor , kalbim , yüreğim kan ağlarken
Gülmek içimden gelmiyor
Nasıl beceriyorsun bunu
Nasıl vicdanın rahat
Hiç , bir sabah uyandığında attığın adımda belki de
Bir sıra ayaklarına bakarken yada
Ya da herhangi bir şiirin kelimesinde takılı kaldığında
Beni hatırladın mı
En çok merak ettiğim şey
"Acaba kelimelerle yazamyacağın kadar kötü , acıtan ama muazzam o şey
Sadece 'Seni seviyorum'dan ibaret olabilir mi "
Dedin mi
Ben hep aklına gelişimi düşledim her gece
Oturduğumuz o sırada
Yazdığım şiirleri okuyuşunu
Dertlerinden sıyrıldığın o anı düşledim ben hep
Ben , hep seni sevdim
Ben hep seni düşledim
İnan
İnan
Bir kere inan bana ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"Şiirim"
PuisiYoksunluğundan yoksun bırak beni Gel .. Ben edebiyattan ibaretim Kalbim ağrıyor ¶∆