Should I Love Again? ( ON GOING)

Chapter 11 S.I.L.A

*Drane's POV

Hindi ko alam kung paano ko ipapaliwang yung sayang nararamdaman ko sa mga oras na ito. sobrang gaan at sobrang saya daig ko pa ang nasa Cloud nine men! Alam kong medyo unfair yung ginawa ko dahil parang ginulat ko si Kaith sa pagpapaalam sakanya na gusto ko siyng ligawan pero anong magagawa ko sobrang iba talaga yung feelings na meron ako towards her. 

The moment she said yes. My heart litterary skipped a beat. It feels like my heart will run out of my chest. The word yes keeps on echoing inside my head Gusto ko sana siyang tanungin kung tama ba ang dinig ko pero hindi ko na tinuloy baka kasi bawiin niya pa yung Yes niya mapurnada pa HAHAHAHA XD

Nung lunch break nagmamadali lahat makalabas ng room marahil dahil gutom na lahat ng mga kaklase namin. Inayos ko yung mga gamit ko sa loob ng bag at agad na hinanap si Kaith pero wala ni isang bakas ng Kaith sa classroom. Lumabas ako para hanapin si Kaith at tama nga ang hinala ko nauna na siyang makalabas. 

Lalapitan ko sana siya para yayain ko siya na sabay kaming mag lung pero sino yung kausap niya. Hindi ko makita yung mukha niya kasi nakatalikod siya mula sa kinatatayuan ko makikita mo mula sa expression ng mukha ni Kaith na hindi siya komportable sa pag uusap nila ng gtaong nakatalikod. Diko napigilan ang sarili ko kaya't nag eavesdropna ako sapag uusap nilang dalawa.

"Kaith may pupuntahan kaba?"  Oo may pupuntahan siya aalis kaming dalawa para sabay na kumain ng lunch pero umeepal ka -.-

"Ahh ano kase eh ahmm. Ano kas---" 

"Oo may pupuntahan pa kami ni Kaith, Russef so if you'll excuse us mag lulunch pa kami. Let's go Kaith?"

  And before she could finish her sentence I cut her off. Ewan ko kung bakit ko ginawa yun marahil siguro sa NAGSESELOS ako. Ewan ko kung selos nga ba ang right term o nababanas lang ako sakanya it was a Vague feeling tho and the next thing i knew was that we are in the middle of an awkward moment.

"Ahh- Ahh yes. bye Russef"  naramdaman narin siguroni Kaith na sobrang awkward ng moment na meron kaming tatlo kaya umoo at nag paalam na rin si Kaith kay Russef.

 Habang naglalakad kami ni Kaith palayo ramdam na ramdam ko na nagtataka siya dahil wala naman akong nabangit na kakain kami ng sabay at magkasama ngayong araw. Maganda narin siguro yung move na ginawa ko para magkaroon kami ng time together tsaka para mailayo ko siya sa Russef na yun. 

Ang tahimik naming dalawa tanging ang mga boses ng mga maiingay na mga mag aaral sa corridor ang maririnig. Waaaaaaaaaaaaaaaah!!! Siopao ayaw ko ng ganito AWKWARD Men!! AWKWARDDDDDDDDDDD! Huhu

Babasagin kona sana ang katahimikan sa pagitan naming dalawa kaso bigla nalang may inaktong napaka wirdo etong si Drane

"Sorry Kaith kung sumabat ako sainyo ni Russef, Alam konamang wala akong karapatang panghimasukan ang buhay mo o pakiyalaman ang mga desisyon mo. Pero kasi kaninang nakita kong magkausap kayo ni Russef hindi ko mapigilan yung sarili kong magselos. Alam ko weird pero yun talaga yung naramdaman ko nung nakita ko kayo ni Russef."

Kaith's POV

"Sorry Kaith kung sumabat ako sainyo ni Russef, Alam konamang wala akong karapatang panghimasukan ang buhay mo o pakiyalaman ang mga desisyon mo. Pero kasi kaninang nakita kong magkausap ni Russef hindi ko mapigilan yung sarili kong magselos. Alam ko weird pero yun talaga yung naramdaman ko nung nakita ko kayo ni Russef."

Ano daw? Teka nabingi ata ako. Selos? Siya? Kay Russef? Aba talaga namang! Hahaha pero ang cute ni Drane nag bblush siya nahihiya siguro siya or kinikilig. Hahahaha shet! Ano ba itooo napakalandi kong nilalang XD