Leonla oyunumuz planladığımız gibi işliyordu. Herkese ayrıldığımızı ikna ettmiş dik ve herkeste inanmışa benziyordu.
Tek bilmedikleri aslında ikimizin hiç ayrılmadığı. Küçücük pencereden Yunan'ların hükümünde olan perişan İzmir halkına bakıyordum ama aklım Leondaydı. Bana Atina'ya iş için gideceğini ama sonra gitmemesi gerektiğini söyledi ama içimde nedense bir huzursuzluk var. Pek kaale almamaya çalışsamda alınamayacak kadar büyük bir huzursuzluk'du, ve bu huzursuzluk bilmediğim bir şekilde içimi kemiriyor.
Düşüncelere dalmışken yanımda bir ağırlık hissetmemle kafamı oraya doğru çevirdim. Çevirmemle babamı görmem bir oldu.
C: Nasılsın Kızım?
H:Üzgünüm Baba
C:Geçecek herşey kızım, bu acılarda
son bulacak elbet, lakin Leonla
aranızdaki münasebetin devam
ettiğinin farkındaydım
H:Hayır baba devam etmiyor nerden
çıkardın böyle birşeyi?
C:Kızım, hiç bir zaman yalan
söyleyemezdin şimdide
söyleyemiyorsun
Haklıydı ben hiç bir zaman yalan söylemeyi becerememişimdir çok belli ediyordum. Bu cevabına karşı sessiz kalmayı tercih ettim ve başımı öne eğdim.
C: Ama bilmen gerek birşey var
Şimdi ise eğdiğim başımı kaldırdım ve pür dikkatle babamın ne diyeceğini bekledim.
C:Ben Leonun bir Bolşevik olduğunu biliyorum. Ve sana iş için Atina'ya gideceğini ama sonra gitmemesi gerektiğini söyledi değil mi?
H:P- Peki S-en bunu nerden öğrendin?
C:Bir önemi yok şimdi sonra anlatırım fakat Leon iş için gitmeyecekti ve gitseydi geri gelmeyecekti. Sana Yalan söyledi. Bunu sana söylememin nedeni sonra öğrendiğinde daha çok yıkılma diye kızım ve gözlerini aç ve gerçekleri gör. Sana diyebileceğim tem şey bu.
Sözünü bitirdikten sonra odadan çıktı ama beni de bitirdi bu sözlerle.
Leon nasıl olurda bana yalan söylerdi üstelik verdiğimiz yeminleri, yaşadıklarımızı nasıl bu kadar çabuk unutup veya silebildi. Farketmedim bile gözlerimde pınarcıklarımın firar ettiğini çünkü şu an kalbim öyle bir acıyor ki düşüncelerimi başka yere odaklaya mam. Kendimi yatağıma attım ve gözlerimi sımsıkı yumdum belki öğrendiklerimi az da olsa unuturum düşüncesiyle ama hiç bir fayda etmedi.
Ağlamam daha şiddetlenirken hıçkırıklarımı birisi duyacak korkusu ile ağızımı kapattım.
Leonla yüzleşebilecek hali bile yoktu şu an ama tek bildiğim hiç birşey eskisi gibi olmayacağıydı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Senden Önce Ben
RandomDaha doğru düzgün bir Kompozisyon yazamayan bir kişi olarak bir kitap yazma çabaları bazılarınız anlamsız gelebilir. Ama herkes gibi benimde sevdiğim bir dizi çifti var ve bu kitap da omların hikayesini yansıtmaya çalışacağım. İyi okumalar.
