Camı kırıp içeriye girmek istercesine yağan yağmur ile, yeri göğü yarıp her yeri darmadağın etmek istercesine şimşek aynı anda büyük bir gürültü ile çarptığında , derin nefes aldım ve sırtımı dökülmeye yüz tutan taştan soğuk duvara yasladım. Yeniden karşıdan gelen tek tük ışıkların sahibi , şehire döndüğümde içimde ki tüm nefreti ve sıkıntıyı kusmak istercesine tuttuğum nefesi bıraktım...
Dışarıdan bakıldığında Kendi karanlığına bürünmüş , bu denli sessiz bir şehir bunca gürültüyü , deliliği, çığlığı ; ıslak ve kirli sokaklarına nasıl saklayabiliyordu?
Gotham'ın sokakları da çoğu tanıdığım ve güven duygusunu tattığım insanlara benziyordu . En çok güvendiğim , en çok da beni yıkan ve bundan gram pişmanlık duymayan insanlara... Dışarıdan saf duran içerisinde ise o kadar kötülüğü , pisliği barındıran bu siyaha bürünmüş şehire benziyor diye geçirdim içimden.
Ne yazık ki...
-"Hey." Kapının gıcırdaması ve alışık olduğum ses ,soğuk odayı kapladığında oturduğum yerden kalktım. " Geldiğini neden haber vermedin?"
-"Ah bilmiyorum." Omuzlarımı silktiğimde , kollarını boynuma sardı. " İşini bölmek istemedim."
-"Evet b-biraz işim vardı." Dedi siyah çerçeveli gözlüğünün önüne düşen bir tutam saçı kulağının arkasına sıkıştırıp gözlerini hızla benden kaçırırken.
-"Yorgun gözüküyorsun?" Dedim Oturduğu deri sandalyesinin önündeki masaya kendini yaklaştırdı ve dosyaları hızla karıştırmaya başladı.
-"Evet , bir hastanın yanından yeni çıktım." Karşısındaki sandalyeye oturduğumda yeniden bana döndü. "Oldukça garipti."
-"Nasıl garipti?" Cebindeki not defterini çıkartıp, temize çekerken zorla gülümsedi.
-"Sana söyleyemeyeceğimi biliyorsun. " aldığı nefesi sıkıntılı bir şekilde verdiğinde yolunda olmayan bir şeylerin olduğu gayet açıktı.
-"Gergin de gözüküyorsun." Bağdaş kurarak oturduğum geniş sandalyedeki dizlerimin üzerinde kollarımı dayadım ve çenemin altında ellerimi birleştirdim. " Korkmuş gibi birazsa." Yaptığı işi yapabileceğimi sanmıyordum ama merak da etmiyor değildim.
-"H-hayır." Dedi hızla gözlerini çevirerek.
-"Harleen?"
-"Yanından çıktığım hastadan dolayı. " dedi koltuğunda arkasına yaslanırken. " Joker." Dedi yeniden gürültülü bir şimşek çakıp odayı sarsmadan önce. " Bu akşam getirildi." Duvar boyu uzanan büyük dolabın önünde durduktan sonra devam etti. " Doğrusu Batman getirdi onu." Parmağını gezdirdiği tozlu raflarda aradığını bulduğunda kalın kapaklı kitabı kavradı. "Yeniden." Dedi derin nefes alarak, birazsa alayla.
Batman...
Belkide Gotham'ın tüm karanlıklarını sarıp sarmalayan odur diye düşündüm nedensizce.
Belkide asıl karanlık odur?
-"Onu neden , öldürmüyor? " hızla sorduğumda sayfalarını karıştırdığı kitaptan kafasını kaldırdı ve bana döndü" Sonuçta o kötü biri? Değil mi?"
-"Belkide ." Dedi bekleyerek . " Belkide kötülüğe zorlanmıştır? Sürüklenmiştir?" Sonlara doğru sesi iyice kısılırken omzununu silkti.
-"Bunca yaptığı, şeyi bununla açıklayamaz."
Ona döndüğümde elini çenesinin altına dayamış boşluğa hüzünle bakıyordu. " Harleen?"
-"Ah evet." Dedi silkelenip kendine gelircesine . Yüzünden eksik etmediği içten gülümsemesini yeniden takınıp bana döndüğünde bende gülümsedim.
Ama onunki kadar içten olmadığına adım kadar emindim. "Neden eve gitmiyoruz, ben baya yorgunum , sende yorgunsundur hem." Konuyu hızla kapamak istercesine ayaklanıp beyaz önlüğünü askıya astığında kalın paltosunu aldı ve koridora çıktı.
-"Annem nasıl?" Ayakkabılarımızın boş ve büyük duvarlara çarpıp yankı yapan sesi ne kadar gürültülü yapsada hızla yanına yaklaştım.
-"Konuşmadık. "
-"Ne oldu?" Dedi cebinden bir kart çıkartırken. " Bana bir şey söylemedikler." Ve kapının yan tarafında duran cihazdan kaydırarak geçirdi. Demir kapı rahatsız edici bir sesle yanlara doğru açıldığında yürümeye devam etti.
-"Lora , sorun çıkardı ve babamla kavga etti. Ben evde olduğum için." Yürüdüğümüz bu koridor boyu yan taraflarında devam eden kapılar , ve kapıların ortalarında küçük kaydırmalı pencerelere baktığımda içlerine baktım ama karanlıktan bir şey gözükmüyordu.
Onu burada tutmadıklarına emindim. Belki önünde askerler bile vardır veya kurşun geçirmez camlar, lazer güvenlik sistemleri? Demirden duvarlar. Belkide hepsi.
"Sonra babamda beni anneme vermek istediğini söyledi. Ziyaret gibi .Annem de beni yanında istemedi." Omuzlarımı silktiğimde bana baktığını biliyordum." Onu rahatsız ettiğimi söyledi."
-"Öyle olmadığını biliyorsun, o sadece fazla ." Aradığı kelimeyi bulmak istercesine biraz bekledi. " Fazla -"
-"Herneyse." Lafını hızla kestiğinde mahçup bir şekilde öne döndü ve yürümeye devam etti.
Sessizce Aşağıdaki çıkış kapısına geldiğimizde güvenlik kapıyı açtı ve arabanın anahtarını uzattı. " İyi geceler Bayan Quinzel."
Arkham yazısının yanından geçerken kafamı arkamdaki cama yasladım ona döndüm.
Küçükken hep kıskandığım o sapsarı saçlarını sıkıca bağladığı tokayı çıkartıp arka koltuğa fırlattı.
Kıskanmamın sebebi , küçükken oynadığımız oyunlarda her zaman prensesin o olmasaydı, veya herkesin onun saçlarını saatlerce övmesi veya gözlerini. Bunu ilk başta fazla önemsemesemde bizi bir görmesi gereken annemiz bile ayrım yaparken şu dünyada sarışın olmanın ne denli önemli olduğunu anladığımda yaklaşık 4 yaşımdaydım.
Benimse kumral saçlarım ve galiba Harleen'in mavileri yanında benimkinin rengini kaybettiği yeşil gözlerim asla dikkat çekmemiştik.
Ki bu benim için iyi bir şeydi.
Onunla aslında ne kadar yakın olsak da çok da farklıydık. O eline geçen her parayı markalı kıyafete verecek türden insandı.
Ben ise genelde kitaplara, kaybettiğim kulaklıklara veya çoraplara veren tiplerdendim.
Asla insanlara soğuk davranmazdım. Sadece gereksiz yere yakınlaşmalar bana göre değildi sanırım.
-"Biliyor musun?" Dedi Şehri , akıl hastanesine bağlayan taştan köprünün sonundaki trafik ışığında dururken. " Bence gelmen iyi oldu. Ev bana oldukça büyük geliyordu. Ve bazı geceler doğrusu korkmuyor değilim . "bekledi " doğrusu çoğu gece. Evde birinin olması iyi olur."
Gotham'ın uzun ve geneli koyu gökdelenlerine bakarken sessizliği bozan ben oldum. " Güzel bir şehir."
-"Aslında senlik.Yani Geneli yağmurlu, karanlık." Dedi arabayı sağa kırarken " Sadece geceleri ne olacağı belli olmuyor, yani dışarı çıkma." Kafamı sessizce salladığımda gülümsedi ve Cam ile kaplı binanın önünde durdu.
"Yeni evine hoşgeldin"
Heeyy yeniden merhaba
Joker ile ilgili olan kitabın yanında bir Batman fanfic de olsun istedim. Umarım beğenirsiniz.
-🦇
ŞİMDİ OKUDUĞUN
infatuated • batman / bruce wayne
Fanfiction-"Seni öldürmeyeceğim, ama seni kurtarmak zorunda da değilim. " Dedi yeniden karanlığına bürünmeden önce...
