Bölüm *1*

12 0 0
                                    


Merhaba ben Rose babamın işi sebebiyle Güney koreye taşınıyoruz uçaktayım 

İnsanlara bakıyorum da hepsi mutlu yüz maskesi takan kişiler bazıları kitap okuyor bazıları insanları izliyoru bazıları uyuyor bazılar müzik dinliyor ben mi ne yapıyorum insanların nasıl varlıklar olduğunu çözmeye çalışıyorum.

Evet bende insanım ve bu yüzden çözmeye çalışıyorum çünkü ben henüz kendimi bile çözemeyen bir insanım veya kendime insan diyen başka bir varlık 

Güney koreye geldiğimizde

Şuan kalıcağım eve doğru gidiyoruz babam busana gidicek ben seul  şuan yorumsuz kalıyorum zaten yorumum olsada söyliyebilicek miyim oda tartışılır

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Büyük bir eve geldik gerçekten büyüktü kapıda bir tane güvenlik ve bir tanede köpek vardı.

Güvenlik kapıyı açtı yavaş bir şekilde yürümeye başladım korkak adımlarla.

Kapının önünde durdum babama baktım oda bana baktı ve zile baktı bende ona bakıp zile bakınca o basması gerektiğini anladı bu kadar saçma bir sessizlik oldu yani hep aynısından

Saçma sessizlik...

Eve girdiğimizde yedi tane erkek çocuk vardı hadi ama bunlarla kalmicaktım değil mi

Babam konuştu

Babam:Çocuklar bu konuda bana yardım ettiğiniz için teşekkürler

benim kalmam için mi şaka gibi geniş omuzlu olan çocuk devam etti

***:Önemli değil siz bize zamanında çok yardım ettiniz gidebilirsiniz bekleminize gerek yok

Babam:Teşekkürler çocuklar aklım geride kalmicak sayenizde

Falan filan biraz daha konuştular hiç dinlemedim

Babam evden çıkınca herkes birbirine bakmaya başladı sonra pembe saçlı olan çocuk

***:Merhaba ben Jimin

Rose:***

Bir şey diyemezdim korkuyordum sesimi beğenmezler diye konuşmamı beğenmezler diye korkuyordum

Herkes kendini tanıttı

***:Ben RM

**:Ben suga

***:Ben Jin

***:Ben Jungkook

***:Ben J-hope

***:Ben V

Jimin:Yah konuşsana neden konuşmuyorsun

V:Bence uzaylı

dediği şeye tebessüm ettim

Jungkook:Ahaa güldüüü oh yeah

V:Hadi ismini söyle

onlara güvenmek istiyordum dalga geçmezler diye düşünüyordum ama hayır 

biraz sessizlik oluştu benden konuşmamı beklemekten sıkıldılar arkalarını döndüler yavaş yavaş gidiyolar o anki panikle

Rose:Rose

Suga arkasını döndü gözleri doldu

Suga:Gerçek adın mı

Hayır lütfen hemen olmaz bu  ama yalan söylemekte istemiyorum bilmiyorum

Rose:Hayır

V:Gerçek adın ne

gözlerim dolmuştu ben onlara bakıyordum onlar bana pek birşey anlamadılar 

Rose:Chaeyoung...Park Chaeyoung...


Kısa bölüm yazdım tanışma gibi bir şey olucakdı bu, sosyal fobisi olan birine göe fazla konuşturdum bence :D


HÆYÆT*7/1*Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin