Merhaba ben Rose babamın işi sebebiyle Güney koreye taşınıyoruz uçaktayım
İnsanlara bakıyorum da hepsi mutlu yüz maskesi takan kişiler bazıları kitap okuyor bazıları insanları izliyoru bazıları uyuyor bazılar müzik dinliyor ben mi ne yapıyorum insanların nasıl varlıklar olduğunu çözmeye çalışıyorum.
Evet bende insanım ve bu yüzden çözmeye çalışıyorum çünkü ben henüz kendimi bile çözemeyen bir insanım veya kendime insan diyen başka bir varlık
Güney koreye geldiğimizde
Şuan kalıcağım eve doğru gidiyoruz babam busana gidicek ben seul şuan yorumsuz kalıyorum zaten yorumum olsada söyliyebilicek miyim oda tartışılır
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Büyük bir eve geldik gerçekten büyüktü kapıda bir tane güvenlik ve bir tanede köpek vardı.
Güvenlik kapıyı açtı yavaş bir şekilde yürümeye başladım korkak adımlarla.
Kapının önünde durdum babama baktım oda bana baktı ve zile baktı bende ona bakıp zile bakınca o basması gerektiğini anladı bu kadar saçma bir sessizlik oldu yani hep aynısından
Saçma sessizlik...
Eve girdiğimizde yedi tane erkek çocuk vardı hadi ama bunlarla kalmicaktım değil mi
Babam konuştu
Babam:Çocuklar bu konuda bana yardım ettiğiniz için teşekkürler
benim kalmam için mi şaka gibi geniş omuzlu olan çocuk devam etti
***:Önemli değil siz bize zamanında çok yardım ettiniz gidebilirsiniz bekleminize gerek yok
Babam:Teşekkürler çocuklar aklım geride kalmicak sayenizde
Falan filan biraz daha konuştular hiç dinlemedim
Babam evden çıkınca herkes birbirine bakmaya başladı sonra pembe saçlı olan çocuk
***:Merhaba ben Jimin
Rose:***
Bir şey diyemezdim korkuyordum sesimi beğenmezler diye konuşmamı beğenmezler diye korkuyordum
Herkes kendini tanıttı
***:Ben RM
**:Ben suga
***:Ben Jin
***:Ben Jungkook
***:Ben J-hope
***:Ben V
Jimin:Yah konuşsana neden konuşmuyorsun
V:Bence uzaylı
dediği şeye tebessüm ettim
Jungkook:Ahaa güldüüü oh yeah
V:Hadi ismini söyle
onlara güvenmek istiyordum dalga geçmezler diye düşünüyordum ama hayır
biraz sessizlik oluştu benden konuşmamı beklemekten sıkıldılar arkalarını döndüler yavaş yavaş gidiyolar o anki panikle
Rose:Rose
Suga arkasını döndü gözleri doldu
Suga:Gerçek adın mı
Hayır lütfen hemen olmaz bu ama yalan söylemekte istemiyorum bilmiyorum
Rose:Hayır
V:Gerçek adın ne
gözlerim dolmuştu ben onlara bakıyordum onlar bana pek birşey anlamadılar
Rose:Chaeyoung...Park Chaeyoung...
Kısa bölüm yazdım tanışma gibi bir şey olucakdı bu, sosyal fobisi olan birine göe fazla konuşturdum bence :D
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HÆYÆT*7/1*
Fanfic7 Yakışıklı gencin arasında tek bir kızın kalması ve onlara bağlanmasıyla alakalı hayran kurgu kitabına HOŞGELDİNİZ...