Dışarıya ayaklarımı saldım. Her zamanki gibi, Konoha'da sıkıcı bir gün geçiyordu. Bugün onun gittiği o köprüde, yanımda hiç kimse yokken, sakin gölü izliyordum. Güzel bir bahar günüydü. Kuşlar cıvıldıyor, göldeki ördekler yüzüyorlardı. Onlar mutluydu ama, bu benim onsuz geçirdiğim, bir gün döneceğine inandığım, "ilk" bahardı.
╮●●●╰
Anlamsızca çevreme bakındım. Kimse benim içine sürüklendiğim durumun farkında değildi. Yavaş yavaş tükeniyordum. Gitmesini ben istememiştim, ona sert çıkışmamalıydım. Herkes mutluluğun peşindeydi. Benim mutluluğumsa oydu ve onun peşinden koşamamak canımı yakıyordu. Onu çokça özlüyordum. Bu onsuz geçirdiğim, bir gün döneceğine inandığım, ikinci bahardı.
╮●●●╰
Onu, artık yavaş yavaş unutmaya başlamıştım. Atlatmaya başlamam, beni daha mutlu bir insan haline getiriyordu. Ben, sadece onu sevdiğimi düşünmüştüm belki de... Ama bu aşk değildi eminim. Yüzünü ve sesini bile, unutmaya başlamıştım. Hatırlayamıyordum. En iyisi de belki buydu. Bu onsuz geçirip, bir gün
döneceğine dair bütün inancımı yitirdiğim, "ilk" bahardı.
╮●●●╰
-Uchiha Sarada
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Stitches ▶╮BoruSara╰◀
Fanfiction"...Sen kendini yalnız sanarken yanına gelip bunun doğru olmadığını göstermek isterdim." - Uzumaki Boruto "Belki de sadece, aşkımızın dikişlere ihtiyacı vardı." - Uzumaki Boruto (Stitches, dikişler anlamına gelir.)
