Vriendschap? Of meer?

Hoofdstuk 2

De volgende dag voel ik me best wel gespannen. Zal iemand geantwoord hebben?

We komen op de 2e verdieping, als ik zeg dat ik nog snel even naar de wc ga.

Ik ga naar de 3e wc. Ik doe snel de deur open. Ik sta stil en ik ben bang om me om te draaien. Ik durf het niet, zou ik het wel doen??

Ik denk er niet lang over na en draai me om.

Er staat iets kleins geschreven, met potlood.

SHIT! Ik had ook met potlood moeten schrijven..!

'Hoe heet ze?'

Dat ga ik niet beantwoorden natuurlijk.

Dan komt iedereen erachter. Stiekem ben ik ook meteen benieuwd wie dat heeft

beantwoord. Lijkt het op het handschrift van Niki?

Nee. Komt er meteen in me op. Ik herken het niet.

'Sorry, dat kan ik niet zeggen, maar wie ben jij dan?'

Ik denk niet dat ze gaat beantwoorden... Maar toch, ik laat het staan.

Meteen pak ik een beetje wc-papier. Ik loop snel naar de kraan en draai hem open.

Die stift moet eraf te krijgen zijn.

Ik probeer het schoon te krijgen en het lukt heel erg langzaam.

Ik pak een nieuw stukje en maak hem weer nat. Als ik het er helemaal af probeer te krijgen, duurt dit nog erg lang.

Ik heb er de tijd niet voor. Ik maak de deur open, tenminste dat probeer ik.

Ik krijg het slot niet los.

'Hallo? Is daar iemand?'

Geen reactie. Shit...

Ik heb geen keuze, ik moet over de deur heen klimmen.

Er komt iemand binnen, yes.

'Hallo? Ik zit vast...'

'Oh, ik help wel even wacht even! Ik kom zo terug!'

'Nee niet weg gaan!'

Maar het is al te laat, ze is weg.

Ik klim er overheen en ik ben los.

Ik ren snel naar het klaslokaal.

We hebben gelukkig een meisje voor aardrijkskunde, dus ik vertel haar dat ik ongesteld ben. Ze begrijpt het en zegt dat ik maar snel moet gaan zitten.

'Waar was je nou?'

'Ik zat vast..'

'Oh, haha'

We giechelen een beetje om het idee. Het is ook wel erg stom eigenlijk.

In de grote pauze eet ik mijn boterhammen. Ik heb geen honger...